Иқболмирзонинг"бону"романиҳАҚида иқболМирзонинг"Бону"дебномланганроманинингкомпьютер

қўйди.АҳволимникўрганШакаржонопаҳалиаччиққаҳвадамлаб
беради,ҳали борибюзимни совуқ сувдаювибкелишни буюради.
Ухлабқолмасликучунтўхтамасданишлаб,ўрисларданҳам олдин
вазифамнибитирибқўйибман.
Бригадиркелибтекширибчиқди:камчиликйўқ.
Эндичойичганиўтирганҳамэдимки,Маҳмудамакикелибҳали
ишим тугамаганини айтиб,нариги бўлмагаолибкетди.Янаишни
давомэттирдим.
БирвақтШакаржонопакелибамакибиланжанжалбошлади.
Амакиўзинингишинименгақилдираётганэкан.Бригадирамакига
жаримасолди.Маҳмудамакикелибменга:
– Бориббригадиргаайт,менбунгаўзихтиёрим биланёрдам
беряпман,дегин,бўлмасаёмонбўлади,–деди.
Бугапниэшитибқолгантожикболашундайлигичабригадирга
етказибди.
.
. Хўжайин яна амакининг бошига ғадаблаб келди.
Вазиятниюмшатишучун:
–Ўзимишсўрадимухлабқолмасликучун,–дедим.
Жаримаолибташланмади.Амакинингкўзигабалодайкўриндим.
У:
– Ойлигингдан700рубльберасан,сенсабабчименгажарима
солганига,–дедимуштдўлайтириб.
–Ҳай,ойликкачаборайликқани,биргапбўлар,–дебқўйдим.
.
.
Иштугади.Тонготганигахурсандбўлибкетдим.Ҳозируйгабориб
мириқибдамоламан.
Чарчоқчиқариб,букечқийналмайишлайманнасиббўлса.
.
.
Тоғамкелибмениолибкетди.
Йўл-
йўлакайбозор-
ўчарқилиб,ўрмоноралабқўрғонгажўнадик.
***
5март

---

131
Йўлда тоғам икки танишини кўриб қолиб, қўярда-
қўймай
меҳмонгатаклиф қилди.Уларзаруришлариборлигиниайтибузр
сўрашганди,астойдилранжиб:
–Жиянимшунчайўлбосибкелган,ватанниҳурматийўқми?Гап
битта,тушликкаош қиламан,ўтасизлар,– дебваж-
корсонгаўрин
қолдирмади.
Манасизгаўзбекчилик,манасизгаманзират!Бурнимдантортса
қулайдиган даражада ҳолдан тойганман, оёқларим ўзимга
бўйсунмайди.
.
.
Тоғамга меҳмоннавозлик ташвишини қўйиб,кириб ухлашни
ўзимгаэпкўрмадим.Меҳмондўстжигаримбўлсақўноқларниқандай
қилибкутиболиб,расамадидакузатишданбошқанарсанихаёлига
келтирмасди.
Тоға-
жиян ошга уннаб кетдик.Сабзи-
пиёзларни арчиб,тўғраб
тайёрлаббердим.Тоғам:
– Гапир,жиян,қишлоқдан гапир,ким ўлди,ким қўйди,айт.
Нимага ҳурпаясан,чақчақлаш,нега нос отган кампирдай жи-
им
ўтирасан?–дейдихолос.
Танаси бошқашуэкан-
да.Ўзига-
ўзи жавраб-
жавраб,капгирни
қўлигаолди.Менҳаммажойниювиб-
йиғиштириб,дастурхонтузадим.
Қўрғонгаичимликсувини ташибкелтиришаркан.Тоғам билан
пиёдаборибтўртчелаксуволибкелдик.
Дастурхонгаменуйданолибкелганқовун,шафтоли,узумванон
қўйилди.
Қуёш шишабўйикўтарилгандатамомсилламқурибадобўлдим.
Ахирўнтўртсоаттикоёқдаишлаганодамянақанчабардошбериши
мумкин?
Хонагакириб,ёстиққасуянибухлабқолибман…
Бир пайт батанг мусиқадан чўчиб уйғондим.Чиқсам,тоғам
хоразмча қўшиққа жиблажибонга ўхшаб муқом қилиб,илжайиб-
тиржайиб ўйинга тушяпти.Ҳайрон бўлиб турсам,томдан тараша
тушгандайбилагимданушлаб,рақсгатортибқолди.Астағфируллоҳ!
.
.
Йиғлабюбормасликучунлабимниқаттиқтишладим… Ҳечнима
демайқўлимнишарттортиб,хонамгақайтдим-
да,ўранибётиболдим.
Убостирибкириб,шахдбиланустимданкўрпаниюлиботди:
–Тур,ўйнаймиз!

---