Иқболмирзонинг"бону"романиҳАҚида иқболМирзонинг"Бону"дебномланганроманинингкомпьютер

.
Амаким қайтиб кириб,деворга суяниб ўтирди.Аҳён-
аҳён “
Ҳа,
акажоним-
а!
”деб қўяр,бунолиш озурда дилимни баттар вайрон
қиларди.
Вақт ярим кечадан оғган бўлса-
да,дадамнингсинфдошлари,
яқинўртоқларитўп-
тўпбўлибкелаверди.Ўнчоғлиодам хобгоҳга
кирибвидолашибчиқди.Хонадаамакимваакамқолдик.Амаким:
–Бор,Бону,ётибдамингниол,эртагасенгакўпкучкеракбўлади,
дадангниёнидабизқоламиз,–деди.
–Йўқ,дадамохиргикунмеҳмонимахир,–дебунамадим.
Тонгоқарибкелабошлади.
Ғассолкелгач,меничиқарибюборишди.Дадамниохиргибор
кўрганимшубўлди.
Таомилга кўра эркаклар овоз олишди.
.
.Иккинчи томондан
аёллар.
.
.Бошим айланиб,кўзим тинибкетди.Нимабўлгандаҳам
келим-
кетимвақтидаодамларорасидабўлишкеракэкан.
Негалигинибилмайману,ҳечдодлаб,бақирибйиғлайолмадим.
Ичикиб,унсизйиғлайман.Буйиғиҳисобгаўтмасэкан.Қишлоқнинг

---

55
кайвонисикелиб:
– Овозолиб йиғланг,одамлар айб қилади,– деб қулоғимга
пичирлабкетди.Уринибкўрдим.Эплолмадим.Аммамкелиб:
– Нега овоз чиқармаяпсан?Акам сени ҳаммадан кўп яхши
кўрарди,овозқўйибйиғла,–деди.Ҳечнимадемадим.Биқинимдан
қаттиқбурабчимчилаболди,–овозчиқарибйиғла-
е,одамларайб
қилади!
Астағфируллоҳ,жиннибўлганмибулар,менийиғимникўришучун
келишганминимабало!Эйхудожоним,фаросатбербандаларингга,
дебичимдаянакалимаўгиравердим.
Бир вақт деразадан тобутни олиб чиқишди.Олдинда акам.
.
.
тўннисириббелбоғбоғлаган,бошидадўппи,кўзлариқизариб,шишиб
кетган.
.
.кейинамаки-
тоғалар.
.
.
Тобутниҳовлигақўйибжанозаўқишди.
Юрагимқонбўлибоқибтушди.
.
.
Атрофгақарадим,ҳовлидаоёққўядиганжоййўқ.
.
.Тобутгаетиб
олиш иложсиз,елкалардан-
елкаларга ўтиб,қайиқдек чайқалиб
боряпти.
.
.Шундателбаларчадодсолиб,фарёдкўтарибман:
–Меншўрликникимгаишонибташлабкетяпсиз,дадажон!
***
.
.
.
Кўзимни очсам, тепамда онам, холамлар, опам, акам
туришибди.
–Эртагададамгабегойижума,тур,Бонужон,бунчаухладинг,–
дедиопам.
–Дадамниқабргакимқўйди?–сўрадим.Акам:
–Менқўйдим,ўзимқўйдим,–деди.
.
.
Ҳа,ўғиланашукунгакеракэкан-
да.
.
.Оталаршунингучунўғил
фарзандсўраркан-
да,дебўйладим.
–Ҳай,борингизгашукур,раҳматсизга,–дебпичирладим.
–Нимаучунраҳмат?Дадаммениямдадам-
ку!Ўғилманменам,–
дедиакамелкақисиб.
.
.
***
19октябрь

---

56
Шундай қилиб,тўй номаълум муддатга сурилди.Бу ҳақда
гапириштугулўйлашҳамкўнгилгасиғмасди.
Дадамни жойларига қўйганимиздан кейинги куни Олмос
амакиларибиланкўнгилсўрашгакелди.Албатта,ёнигаборолмадим.
Узоқданкўрдим,бошидадўппи,қаддиэгик.
.
.Дарвозахонадагиёғоч
эшакдаўтирибузоқтиловатқилишди.
У кунлар,назаримда,бировнингҳаётидан олинган парчадек,
қайсидирасардаўқиганим лавҳадекбегонатуюлади.Ўшакитобда:
“
Отасиўлганэркактўлақонлиэркинвамустақилбўлади,аёлэса