Иқболмирзонинг"бону"романиҳАҚида иқболМирзонинг"Бону"дебномланганроманинингкомпьютер

баттарожизвақарамгаайланади”,деганаччиқсўзларёзилгандек
эди.
.
.
***
20октябрь
Учликмаъракаберилди.Унданкейинеттилик.
.
.
Йиғиоддиймашғулотгаайланиб,мотаммоҳиятинийўқотаборди.
Эндиэшикданоёқтовушикелса,аёлларбеихтиёрўринларидантуриб,
бириси тиззасигашапатлаб,бошқаси қўшқўллаб бошини тутганча
йиғи-
сиғини бошлаб юборар, ора-
чора “Фалончи кўринмадими,
пистончинингкийиб олган кўйлагини қара!
”каби мавзуларда гап
ташлашиболишарди.
Дадамнинг тобути ердан узилган куни мен учун ҳам ҳаёт
тугагандай,қиёмат қойим бўлгандай туйилган,ҳовлида ивирсиб
юрганодамларўтааҳамиятсиз,майдакўринибқолган,ўтинёриб,сув
ташиётганларга қараб нега буларнинг кўнглига бу қадар икир-
чикирларсиғяпти,негабуларосмонниёрибфарёдкўтаришмаяпти,
дебҳайронбўлардим.Билсам,буқайғуменики,буандуҳфақатгина
менгақарашлиэкан.
Хонадон дадамнинг йўқлигига кўникиб бўлган, бир-
бирини
етаклабкеладиганмаърака,расм-
русумўзмаромидаўтибборарди.
Ўлдинг–ўчдингэкан.
Кунларзахкашнингсувидайортигақайрилмайсокинкетаверди.
.
.
***

---

57
– Буйил Наврўзбўлмайди.Янаги йилгақолдирилди,– деди
қишлоқвакили.Амакиюаммамлар:
–
Акам
тадбирларни, маъракаларни яхши кўрарди,
ўтказаверинглар,–деброзиликберишди.
.
.
Йигирмабиринчимарткуниэрталаббирчелакҳалим келтириб
ташлабкетишди.
.
.
Дадамҳалимнияхшикўрарди.Қишлоқвакилинингўғлибайрам
учунсолимпулигакелганида:
– Эртабиланбориббиркосаҳалисаеб,биттайўрғалабўйин
тушибкеламан,–дебҳамманикулдирганэди.
.
.
Афсуски,насибасиқўшилмаганэкан.
ҲарНаврўздачолларбиланвақтлиборибисми-
расминиқилиб,
ҳалимқозониниочдирар,аввалбайрамгакелолмайдиганқарияларга,
дардмандларга,етим вақаровчисини йўқотганларгабир коса-
бир
косатарқаттириб,кейинтадбирнибошлашгафотиҳаберибкеларди.
Бизшеървақўшиқбиландавомэттирардик.
.
.
Буйилҳалимтарқатилибди,холос.
.
.
***
22октябрь
Дадамнингйигирмасиниўтказиб,ўқишгақайтдим.
Эшитган,бошимдаги оқ рўмолимни кўрган таниш-
билишлар
кўнгилсўраббаттаркўнглимниэзишди.
МенучунягонатаскинваюпанчОлмосэди.Уҳаркунимендан
хабаролар,қайта-
қайтаСМСйўллар,меничалғитишучунбўлсакерак,
китоблар совғақиларди.Аммо.
.
.китобдаги ҳар бир сурат,воқеа,
ҳаттоисмлардадажонимниэслатаверар,Олмосгаўзимниқувноқроқ
кўрсатишгауринсам-
да,юрагимҳилвирабборарди.
Гоҳида уйга қайтарканман,остона ҳатлаб ҳовлига киришим
билан ичкаридан,“Келяпсанми,жон қизим,ўқишларингяхшими,
қийналибқолмадингми?”дебдадам жилмайибчиқиб,пешонамдан
ўпадигандайтуйилаверарди.
***

---

58
Биркуниуйгақайтсам,остонадаонаммунғайибгинаўтирибди.
.
.
Қийин-
қийин – онагинамга қийин бўлди, ҳар ўқишдан
келганимдададамбиланқаршиолишарди,дебюрагимданбирнима
узилди.Билдирмасликучункулибкелиб:
–Ҳа,онажон,менгайўлқарабўтирибсизми?–дебюзларидан
биттаўпдим.