Иқболмирзонинг"бону"романиҳАҚида иқболМирзонинг"Бону"дебномланганроманинингкомпьютер

Юсуфгап-
сўзсизчўкиртакнисуғуриб,қўлигаилашгантиканларни
терганбўлди.Сўнгрўмолчасибиланоёғимнитанғиббоғлади.Мен
оғриқдан,хўрликдан изиллаб йиғлар,кўз олдимдан Олмоснинг
маҳзункўзларикетмасди.
Ранги қув оқариб кетган Юсуф чўккалаб ўтирган кўйи мени
севишини, менсиз ҳаёт ҳаромлигини, менга уйланишини, ўзи
ўқитишини,шаҳарда уйи борлигини аввал аччиқ билан бақириб,
кейинмуросаоҳангидаўксингандайайтди.Мен:
–Севганйигитимбор,¬–дейишимбиланжинниларчатутақиб:
–Биламан,анавилаттами?Уменгаяримсоатликиш,бирпасда
йўққиламан!Сенунгаишонма,унингзотипаст,менқишлоғигача
бориб суриштириб келганман! Ўзи билан ҳам гаплашганман!
“Севаман,Бонунитинчқўй”,десам,муштотишўрнига“
Унингихтиёри
ўзида”,дейдидаюс!¬–дебайқирибсаҳронибошигакўтардию яна
ваҳмимни қўзғатиб,ўз бошига мушт ура кетди.Унинг бирорта
далилигаишонмадим.Фақатқўрқинчсабабэътирозбилдиролмадим.
– Эсингдами,Азаматлар аканг билан сени қуршовга олгани?
Ўшанданбери.
.
.

---

32
Кейинбирданжимиб,ергақараганчасукутгачўмди.Бирозўтгач:
– Саҳротабиатиёмон,кечасиқаттиқсовуқбўлади,машинага
чиқибухла,менгаишонмасангичиданқулфлабол,менташқарида
ётаман,– деди ҳорғин овозда.Мен тиззамни қучоқлаб,жойимда
ўтиравердим.
–Машинагачиқ,буердақашқирларизғийди.
.
.
–Менқашқирданқўрқмайман.
.
.–оқсабборибмашинагачиқдим
-
да,тугмаларинибосиб,ичкариданқулфлаболдим.У менўтирган
эшиккасуянганчаянаҳасратқилакетди:
– Негабундайчиройлибўлдинг-
а,Бонужон?Меннимақилай?
Сендан бошқани кўзим кўрмайди.
.
.Ота-
онам бўйнимдан боғлаб,
холамнингқизигауйлантирибқўйди.“Оққиламан,кўкқиламан”,деб
бахтимни қора қилишди.Эшитганмисан,йўқми,хотиним номига
хотин эди,ўртадаҳечнарсабўлмаган.Униям ҳаёти расво бўлди.
Лекиннимақилай?Қўлиқўлимгатегса,илонушлагандайбўлардим.
Уйга сира боргим келмасди.
.
.Менга қара,нима десанг,ҳамма
шартинггатайёрман,–унинговозидайиғипайдобўлди,–менҳам
одамман-
ку,сенидебхотинимгаталоқбердим.Негаменгараҳминг
келмайди?Сени ўн бешимдан бери севаман!Ўзимни ўлдирайми,
уволимданқўрқмайсанми?!Сендаҳамюракборми,Бонужон?!
Мен:
–Юсуфака,мендаям юракбор,фақатбуюракаллақачонбанд
бўлган,айтдим-
ку,яхшикўрганинсонимбор,менибунчақийнайсиз?
Менга сизнинг раҳмингиз келсин, акамдан – жўрангиздан
уялмайсизми,унингкўзларига қандай қарайсиз,– дедим йиғлаб-
сиқтаб.
– Ё меники бўласан,ё ҳеч кимники!– деб машина эшигига
тарсиллатибшаппатурди.
***
Кечасибирданҳавосовиб,дағ-
дағқалтирайбошладим.
Мен-
кубаҳарнав ичкаридаман,унингҳоли не кечдийкан деб
ойнаданқарасам,ўша-
ўша¬–ғилдираккасуяниб,ойгақараганчаўй
ўйлабўтирибди.
Бирзумраҳмимҳамкепти.

---

33
Тонгга яқин қуш уйқуси ичида Олмосни кўрдим.У куйиниб
ниманидиргапирар,лекиновозиэшитилмас,менуст-
бошимдагиқон-
қусникўрсатибизоҳбермоқчибўлардиму,мениям товушим ичимга
кетарди.
Машриқтарафкўкариб,саҳроосмонидабиргинаЗуҳроқолди.
***
10сентябрь
Юсуф менўйлаганданкўрамаразроқ,тубанроқ,аблаҳроқбўлиб
чиқди.