Иқболмирзонинг"бону"романиҳАҚида иқболМирзонинг"Бону"дебномланганроманинингкомпьютер

бемалолсуҳбатлашганиникўриб,ҳартугулёмонниятийўққаўхшайди
деганхулосагакелгандим.
.
.
***
8сентябрь
Шанбакуниқишлоққаотланибшоҳбекатгакелсам,беш дақиқа
олдин охирги автобус жўнаткетган экан,ортимга қайтаман деб

---

30
турганимдақаердандирЮсуфпайдобўлиб:
– Ҳа,Бону,яхшимисан,шуердан ўтибкетаётган эдим,кўриб
тўхтадим.Юр,олиб кетаман,– деди.Негадир оёғим тортмади.
Унамадим. У оёқ тираб,– қани,машинага мин,нега менга
ишонмайсан,бирорвақтсенгаёмонликқилганмидим?–дебтуриб
олди.Мен:
–¬¬Эртагаавтобусдаборақоламан,–десам,у:
– Дадангтузукми,қачон гаплашган эдинг?– деб кўнглимга
ғулғуласолибқўйди.
–Кечаоқшомуйдагиларбилангаплашгандим,тинчэди,–дедим-
у,дилимғашбўлди.
Аксигаолибшутобдателефонимқувватитугаб,ўчганэди.
.
.
***
Шайтонвасвасакўтарди.
Иккилана-
иккиланамашинагаўтирдим.
Шаҳардан чиқишимизбилан Юсуф рулни туйқусГазли томон
бурди, қарасам, унинг авзойи чатоқ, бегона, кимсасиз йўлда
машинасинишамолдекучирибборяпти.“Қаёққакетяпмиз”,десам,
“Ҳужжатларимни мелиса обқўйган,айланма йўл билан қишлоқ
яқиниданчиқамиз,қўрқма”,дедипешойнаданқараб.
.
.
Вақт ўтгани сари билгисиз чўлу биёбон қаърини ёриб
борарканмиз,аста-
секин теварак зулмат оғушига сингиб,бепоён
қоронғиликҳайбатимендаваҳм уйғотар,қўрқувнияширишгақанча
тиришсамҳамич-
ичимдантошқинқалтироқниберкитолмасдим.
Буёғиянатушдек,иситмааралаш босинқиуйқудеккечди.Мен
бақирдим,ёлвордим,машинадан ўзимни отмоқчи бўлдим,лекин
Юсуфмиқэтмайтошқотганчамашинанитезлатиббораверди.
.
.
Ниҳоятбирянтоқзоргаетгандамашинабирсилтанибтўхтади.
Менингқўрқуваралашқарашимгажавобану:
– Бензинтугади,кутамиз,битта-
яримтамашинаўтибқолар,–
дедиатрофгааланглаб.
Одамзотиуёқдатурсин,бирортажонасарикўринмайди.
.
.
Кутилмагандауорқатомонгаўтиб,эшикниочмоқчибўлганди,
менсапчибнаригисидантушдимужонимборичақочдим.
.
.
У икки ҳатлаб етиб олди,йиқитиб,тинчлангунимча икки

---

31
билагимниқумгабосибтурди.Уэркак,менқизбола,укучли,мен
ожиз эдим. Ҳар қанча типирчиламай, қаршилик кўрсатмай,
чангалиданчиқолмадим.
.
.
Тинчланди,тақдиргакўндидебўйлабменикўтариболаётганди,
бўйниданғарччатишладим.Ужоначчиғидасўкинди,лекиншунда
ҳам мени қўлидан қўймай, аста чўккалади. Бир кафти
бўйнидалигиданфойдаланиб,типирчилабсилтанганпайтим бурним
пешонасига қаттиқ урилдию қон тирқиради.У бир лаҳза гангиб,
бўшашганиданфойдаланибўрнимдантурибқочишгачоғландим.
Ҳарқадам босганимдаоёғимгатиканниш ураётгани“
ғирт-
ғирт”
этганичкитовуш биланмиямгакелар,лекинзаррачаоғриқниҳис
қилмасдим,ортимданизма-
изкелаётганЮсуфнингҳансирагандами
елкамникуйдирар,ментелбаларчаномаълум томонгажон-
жаҳдим
биланюгурибборардим.
У чап қўлимни тутиб,илкистортди,мувозанаткетдию қумга
ёнбош йиқилдим.Шундагинаҳолдантойганимни,бечораэканимни
ва.
.
.чап оёқ кафтимни тешиб чиққан ҳўл чўкиртакни пайқадим.
Пайпаслаб,пойабзалимйўқлигинисездим.
.
.