barcha ishlarni qilamiz»
. O„zbekiston yangi rahbariyatining bunday pozitsiyasi
respublikada ma‟naviy poklanish, yangilanish davrining boshlanishi, ma‟naviy
inqirozdan chiqish uchun dadil qadam edi.
Shundan so„ng adib Primqul Qodirovning Bobur va boburiylar haqida hikoya
qiluvchi «Yulduzli tunlar» romani nashr qilindi, Boburning «Boburnoma»si yangidan
chop etildi. O„zbekiston SSR Fanlar akademiyasining akademigi, tarix fanlari doktori
Bo„riboy Ahmedov so„zboshisi bilan «Sharq yulduzi» jurnalida «Temur
tuzuklari»ning to„la ravishda e‟lon qilinishi keng jamoatchilikni behad quvontirdi.
Qariyb bir yarim asrlik mustamlakachilik o„zligimizni yo„qotishga olib keldi.
Sobiq markazga siyosiy-iqtisodiy va ma‟naviy qaramlik jumhuriyat ijtimoiy-siyosiy
taraqqiyoti uchun, milliy, madaniy-ma‟rifiy ravnaqi uchun to„siq bo„ldi. Darhaqiqat,
o„tgan asrning ikkinchi yarmidan boshlab yurtimizdagi bebaho kitoblar, qimmatli
ashyo–yodgorliklar mustamlakachilar tomonidan talandi, ular chor generallari, olim
niqobidagi shaxslar tomonidan Sankt-Peterburgga, Moskvaga va dunyoning ko„pgina
mamlakatlariga olib ketildi. Bu hol mavjud madaniy boyliklardan xalqimizning
bahramand bo„lish imkoniyatini yo„qotdi. Shu bilan bir qatorda bunday noyob
madaniy merosni, buyuk yodgorliklarni o„rganishni, ularni ilmiy tadqiq etishni
qiyinlashtirdi. Endilikda mamlakat istiqlolga erishgandan so„ng, asrlar davomida ota-
bobolarimiz yaratgan bu boyliklarni e‟zozlash, avaylab asrash, o„rganish va
ko„paytirish imkoniyatiga ega bo„lindi.
Madaniy merosni, olis o„tmishni chuqur o„rganmasdan turib istiqbolni belgilab
bo„lmaydi. Kelajakka intilish uchun o„tmishni o„rganish, tajribalarni o„zlashtirish
darkor. Lekin, bunda bir yoqlamalikka yo„l qo„yib bo„lmaydi. O„tmish madaniyatini
xaspo„shlash ham, ideallashtirish ham mumkin emas. Olimlar va mutaxassislar
istiqlol yillarida fanning turli sohalarida madaniy merosni chuqur o„rganishga, unga
xolisona baho berishga harakat qildilar.
1991-yil, ya‟ni, O„zbekiston yangi yo„lga chiqib olgan, o„zini mustaqil deb e‟lon
qilgan yil yana shu bilan ahamiyatliki, bu yilda Mir Alisher Navoiy tavalludining 550
yilligi barcha hur fikrli kishilar tomonidan keng nishonlandi. Bu to„yga respublikada
katta tayyorgarlik ko„rildi va u xalqning katta madaniyat bayramiga aylandi. Avvalo
buyuk shoir asarlarini keng xalq ommasiga yetkazish uchun muhim ishlar amalga
oshirildi. Uning yigirma jildlik mukammal asarlar to„plami nashr etila boshlandi.
Bundan tashqari «Lison-ut tayr», «Sab‟ai sayyor», «Farhod va Shirin», «Layli va
382
Majnun», «Hayrat-ul Abror» singari shoh asarlari alohida-alohida holda bir necha
ming nusxada bosmadan chiqarildi. Bir necha ilmiy-ommabop asarlar sovg„a kitoblar
sifatida nashr qilindi.
Yubiley oldidan Alisher Navoiyning buyuk siymosi ifoda etilgan sahna asarlari,
kinofilmlar yaratildi. Alisher Navoiy nomida Davlat mukofoti ta‟sis etildi. Pushkin
nomidagi Adabiyot institutiga Alisher Navoiy nomi berildi. Shoir nomi berilgan
Davlat adabiyot muzeyi yangi eksponatlar bilan boyitildi. Mamlakat poytaxti
Toshkentda ulug„ bobomizning muhtasham va purviqor haykali qo„yildiki, bu joy
xalqning muqaddas ziyoratgohiga aylandi.
Buyuk bobokalonimiz Alisher Navoiy qoldirgan ma‟naviy meros bugungi kunda
yangilanayotgan jamiyatimizni ma‟naviy yuksaltirishda muhim omil bo„lib xizmat
qilmoqda.
1994-yilni hukumat qarori bilan Ulug„bek yili, deb e‟lon qilinishi, uning 600
yilligini O„zbekistonda va jahon miqyosida, xususan, YuNESKO qarorgohi Parijda
keng nishonlanishi ham buyuk allomalar qoldirgan meros umuminsoniy qadriyatga
aylanganligi nishonasidir.
Do'stlaringiz bilan baham: |