Husnixat mashqi Test sinovi Tovushlarni nima qilamiz? A. Yozamiz va koramiz B. Eshitamiz va talaffuz qilamiz

– Ustini qanday yopish kerak? – deb soʻradi dadasidan.
Dadasi uch-toʻrtta yogʻoch olib kelib qanday yopish kerakligini oʻrgatib, ishiga ketdi. Kun peshindan og‘gan payt togʻasi kelib qoldi.
Hormang, hormang jiyan. Nima harakat? Anchagina katta tovuqxona uni ham qiziqtirib qoʻygan edi.
– Endi jiyan, tovuqlar kirib-chiqishi va tuxumlarni olishing uchun eshik kerak boʻladi, – togʻasi unga eshikcha qanday yasalishini tushuntirdi. Kechgacha eshikchalar yasab, ikki xonali moʻjazgina tovuqxona tayyor boʻldi.
Tanishlaridan yigirmata joʻja olib kelgan Sobirjonning qoʻli-qoʻliga tegmasdi. Don sepadi, suvini yangilaydi, xilma-xil koʻkatlarni maydalab beradi. Orada darslarini qiladi-yu, yana joʻjalari oldiga yuguradi. Doim koʻchada koptok oʻynab, vaqtini oʻtkazadigan bola uyga bogʻlandi-qoldi. Bu orada yozgi taʼtilga chiqishdi.
Tomorqaga ekilgan pomidor-bodringlar pisha boshladi. Sobirjon ham ekinlarga qarar, ham joʻjalariga parvona boʻlardi. Joʻjalar ham uning mehrini sezishdimi, kun sayin, hafta sayin oʻsib, uch oyda tuxumga kirdi. Ikki kunda bir chelak tuxum tayyor. Sobirjon mahalladagi doʻkonga ham tuxum topshira boshladi. Olingan daromad, qilingan xarajatlarni erinmay bir daftarga yozib bordi. Tovuqlariga har oyda vetvrach tavsiya qilgan dorilarni berib turdi. Kuzga borib, Sobirjonning boshi qotib qoldi. Sababi uning beshta tovugʻi kurk boʻlgan edi. Onasining maslahati bilan ularga alohida joy qilib, tuxum bostirdi. Yigirma bir kun deganda hovlini joʻjalarning “chip-chip”i bosdi. Oq, qora, sariq tusli joʻjachalarning ovqat qidirib yugurishlari, ona tovuqlarning ularga mehribonligini koʻrib, Sobirjon oʻzida yoʻq xursand edi.
Onasi unga koʻmakdosh boʻldi. Kundalik tashvishlar va yugur-yugur bilan uch oy oʻtdi. Sobirjonning joʻjalari katta boʻldi. Ayrim joʻjaxoʻrozlar hovlini boshiga koʻtarib qichqira boshladi.