Худойберди тўхтабоев жаннати одамлар ( Ўсмирлар учун роман)

ўпланиб қслдпм. Бнр қарасам қанд бўлади, бир қарасам 
гул бў.ладп... Кенин Эшоп .бобом кичкина бўлиб қолднлар. 
11е, спз нёга бунақа бўп қол.дингнз десам, чўян соққанг- 
Н11 
берсапг, сенга булбулча бўлпб 
сайрайдиган ҳушта- 
П1М1Ш 
бераман, дейдилар. Кейин 
ҳаммаёқип 
булбулча 
бўлиб сайрайдиган ҳуштаклар боснб кетдп... 
Бобожон, 
сиз нега пакапа бўлиб қолдннгиз, десам, вой, мен чала 
тугплганман-ку, дейдилар. Бошларглда оқ салла, эпшла- 
рнда малла чопол. бўйларн кичкина-ку, соқоллари тизза- 
ларнга етай-етан деб турнбди. 
Кулиб 
юбордим, кула- 
кула уйғониб ҳам кетибман. Кўзимни очсам, энажопим 
ҳам. бобожоним 
ҳам йўқ. 
Кейнн, ҳа.тц 
антганимдай, 
'қуёшшшг нуринп ҳовучимга йигнб ётаверднм. Ростдан
63
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

ҳам 
ўша нурлар қаёкқа йўқ бўлиб қоларкин, бороп-ю, 
ҳовучшгнп ёзнб дераза ёнига борнб 
ўша ерда 
оннага 
қнсиб туриб, ушласам-чи, деб секнн-аста бориб икки каф- 
тпш ш ойнага боснб турган эдим, энам кириб:
— Нпма қнляпсан?—деб сўрадп.
— Нурларни ушлаяпман,—деднм.
— Канақа нурлар?
— Куёшнинг пуридақа нур-да, мана, 
ойнадан ўтиб 
келяпти, ҳовучнмга анчаснни ушлаб турибман...
Кафтимни ойнадан олган эдим, яна 
ҳовучнмда ҳеч 
нарса йўқ. Алам қилди, жудаям алам қилдп. Энажошш 
анави куни олиб келгашшиз оқ қанддан олнб ҳолвайтар 
ппшнрган экан, ўшани еяётгандаям аламим ҳеч тарқа- 
мадп.
— Эна, ўйпагани чиқаман,— дедим ўрнгшдан туриб.