Struktura uchebnika soderjit razdelы, raskrыvayuщie evolyusiyu ekonomicheskoy mыsli, mikroekonomiku, makroekonomiku I teoreticheskie osnovы vneshney torgovli

Zamonaviy iqtisodiy nazariya ko‘p sonli yo‘nalishlar, maktablar va oqimlar bilan ajralib turadi.
Asosiy: 1) neoklassik; 2) keynsianlik; 3) monetarizm; 4) institutsional-ijtimoiy. Ular bozor va davlat rolini talqin qilinishi, ularning iqtisodiy rivojlanishdagi nisbati va o‘zaro aloqasi bilan farqlanadi.

1. 
   Neoklassik yo‘nalish an’anaviy maktabning iqtisodiyotning faoliyat ko‘rsatishi va rivojlanishining tabiiy sharoitlari sifatidagi bozor va raqobat to‘g‘risidagi asosiy qoidasidan kelib chiqadi. O‘zini o‘zi boshqarishning bozor mexanizmi iqtisodiyot ishlashining yagona samarali usuli hisoblanadi. Davlat aralashuvi iqtisodiy muvozanatning buzilishiga, samaradorlikning pasayishiga olib kelishi mumkin. Eng yuqori foydalalik va unumdorlik nazariyalariga asoslanadi.
   
2. 
   Keynsianlik burjuaz iqtisodiyotini 1929-30 yillardagi jahon inqirozidan olib chiqish zaruriyati tufayli 30-yillarda vujudga kelgan. Keyns 1936 yida “Bandlik, foiz va pullar umumiy nazariyasi” nomli asarini yozgan. Asosiy tushunchalar: bozor mexanizmi inqiroz va ishsizlikni to‘liq bartaraf etishga qodir emas, soliq, subsidiya, qarz foizi kabi davlatning boshqariluvchi aralashuvi zarur.
   
3. 
   Monetaristik nazariyalar kuchli rivojanmoqda. Ularning diqqat markazida – inqirozga qarshi tadbirlar: talabni oshirish va ishlab chiqarishni o‘stirish uchun moliyaviy-kredit tizim, pul muomalasi, inflyasiyadan foydalangan holda iqtisodiy faollikni rag‘batlantirish.
   
4. 
   Institutsional-ijtimoiy. Tadqiqot ob’ekti bo‘lib koproratsiyalar, kasaba uyushmalari, davlat kabi jamiyat institutlari hisoblanadi. Bunda asosiy e’tibor umuminsoniy qadriyatlarga qaratilgan. Jamiyat hayotining o‘ta mafkuralashtirilishi, iqtisodiyotning militarizatsiyasiga qarshi turadi, iqtisodiyotning davlat tomonidan indikativ rejalashtirilishi, kafolatlangan daromadlar, davlat ijtimoiy dasturlarni kengaytirish, texnologik ishsizlik tufayli davlat tomonidan ishchilarni qayta ixtisoslashini tashkillashtirilishini yoqlaydi.
   

O‘ziga hos belgi bo‘lib texnologik determinizm hisoblanadi.

2.