“Siz tilni asrangiz

2-boshlovchi: Azizlar, har birimiz ona tilimizning haqiqiy soqchilariga aylanaylik, tilimizni jahoniy tillar darajasiga ko’tarishga intilaylik!

Maftuna: O’z tilini unutgan xalqning

Bog’larida o’sgan gullarni

Chirmab uxlar zaharli ilon.

Dilshodjon:O’z tilini unutgan xalqning

Uyqusida aslo orom yo’q,

Tegib turar kuragiga o’q.

Sabina: O’z tilini unutgan xalqning

Mozorida ajdodlar qabri

Uzra qo’yar bolalar tikan.

Suhrobjon: Tilimizni asrang,tilimiz go’yo,

Ayiqday qaydadir topmasin zavol.

Tilimizni asrang, kuymasin go’yo

Otashga duch kelgan polaponsimon.

Ismigul: Ona tilim, endi sira ko’rma sen zavol,

Barcha tillar davrasida bo’lgin barkamol.

Lotin yozuv so’zlaringga bo’ldi jamol,

Dunyo xalqi jamolingga hamisha lol.

Akbarjon: Sen borsanki, xalq bor, millat bor,

Sen borsanki, bor ona maskan.

Sen borsanki, el bor, elat bor,

Bordir o’zbek, bor O’zbekiston!

Nilufarxon: Xalqim, yurtim, boshingda Xumo,

Uni asra, uchib ketmasin.

Qora kuchlar bordir doimo

Tilingni hech kim zabt etmasin!

1-boshlovchi: Aziz do’stlar! Shuning bilan “Til—bebaho boyligimiz” nomli adabiy kechamiz nihoyasiga yetdi.

E’tiborlaringiz uchun rahmat!

(Tadbir Muhammad Yusufning “Vatanim” ashulasi bilan tugallanadi).