Ғaвача ( Манғ., Бер., Хўж ) ~ ғовача ( Тўртк., С. бий) – ғўза: ой атизға эккəллəрим ғавача ( Манғ.); ғaвачапайа

ғорпан (Қўнғ.) – оёқ ботиб кетадиган билқилдоқ тупроқ (чанг) қатлами.
ғорра – мед.дабба : ғоррамысан, тезрақ йурсаң ɵлəсəмə? ( Манғ.).
ғоч I ( Бер., Манғ.,Хўж., Қўнғ.,) ~ ғо:ч ( Тўртк.,С. бий) – 1.довюрак, ботир, азамат, мард (йигит) : дым ғоч йигит ( Бер.) ; 2. хушчақчақ, қувноқ, хуштабиат (йигит).
ғоч II ( Бер., Манғ.,Хўж.) ~ ғоч// ғо:ч ( Тўртк.,С. бий) – наслдор, бақувват қўчқор: совлықлар ғочқа кегəн
( Бер.).
ғоч// ғоч// ғочəйт – қўйларни ҳайдашда ишлатиладиган сўз: ғоч, ғоч,ғочəйт деп қўйларды ҳайдаймыс (Қ.чоқ).
ғаччы//ғоччақ( Тўртк.,С. бий) ~ ғошчи ( Манғ.,Хўж) – 1. мард, жасур, довюрак (йигит): уруш қурғый еки балам йоқ болды, бири аслан , бири ғоччақ джаниннаң ( Бер., Чоллар); 2.ёрдамчи (ҳашарда чой қайнатиб, у-бу ишларни қилиб юборадиган ёш бола) ; 3. кўч м. жиян.
ғудаймоқ (Хўж., Қўнғ.,Қ.чоқ) – мақтанмоқ, такаббурлик қилмоқ.
ғудай (Хўж., Қўнғ.,Қ.чоқ) – мақтанчоқ, кибрли, димоғдор, такаббур.
ғунан – уч-тўрт яшар мол: ғунан ғоч ( Тўртк.) уч-тўрт яшар насл-насабдор қўчқор; ғунан савлиқ (Бер.,Тўртк.) уч ёшли қўй; ғунанча ( Бер., Манғ.,Хўж) икки-уч ёшли мол.
ғурақым// ғуралым – қанча- қадар; шунча, шу қадар.
ғуруджлы ( Манғ.,Хўж.) – жўшқин, қизғин, авжли (одам).

Д
дабара (Хўж.,Қўнғ.) – давара ( Бер., Манғ.) – доврўғ, донг; овоза.

дабырынмақ // дабрынмақ (Хўж.,Қўнғ.,Бер.,Манғ.) ~ доврынмақ//до:рынмақ( Тўртк.,С. бий) – дўқ, пўписа қилмоқ.
дав I ( Бер.,Манғ.,Хўж., Қўнғ.) дов( Тўртк.,С. бий) – 1. даьво, талаб; 2.жанжал, низо: аврув аштан, дав қарындаштан (Қ.чоқ).
дав II ( Бер.,Манғ.,Хўж., Қўнғ.) ~ дов( Тўртк.,С. бий) – омад: давым кеп турғанда пул сорама ( Манғ.).
давайы( Бер.,Манғ.) дава:йы ( Тўртк.,С. бий) – фойдали, даво.
давдав (Хўж.) ~ дадав ( Бер., Манғ.) – тик, тикка: давдав // дадав турмақ тик турмақ ( ёш боланинг юра бошлашига нисбатан).