Фалсафа фанининг предмети,мақсади ва вазифалари

Фалсафа дунёкараш сифатида
Фалсафа – ўзига хос илмий-назарий дунёкараш тури.
Дунёкарашнинг энг юкори поғонаси ва тури, рационаллик,
системалилик, мантик ва назарий шакли борлиги билан ажралиб туради.
Фалсафий дунёкарашнинг диний
ва мифологик дунёқарашдан фарки
• фалсафий дунёқараш билимга
асосланган
(ишонч ёки ривоятга эмас);
• фалсафий дунёкараш рефлексив
(фикрнинг узига қаратилганлиги);

• фалсафий дунёқараш мантикка

асосланган
(ички бирлик ва системага эга);

• фалсафий дунёқараш аник

тушунчалар ва

• категорияларга асосланади.

Фалсафанинг дунёкараш
сифатидаги эволюцияси этаплари
• Космоцентризм – фалсафий дунекараш, унинг асосида
оламни,табиат ҳодисаларни ташқи кучлар–Коинот
(Космос)- қудрати ва чексизлиги орқали тушунтириш,
унга кўра бутун
борлиқ Коинот ва космик циклларга боғлик (бу фалсафа
Қадимги Ҳиндистон, Хитой, бошка шарқ мамлакатлари ва
кадимги Грецияга хос).
• Геоцентризм – фалсафий дунёқарашнинг тури бўлиб,
унинг асосида бутун борликни тушунтириб бўлмайдиган,
гайритабиий куч-Худо-нинг ҳокимияти оркали тушунтириш
(ўрта асрларда Европада тарқалган).
.• Антропоцентризм – фалсафий дунёқарашнинг тури,
унинг марказида инсон масаласи туради (Ренессанс
давридаги
Европа, янги ва энг янги даврлар, ҳозирги замон
фалсафий мактаблари).
Falsafaning jamiyatdagi ahamiyati - falsfa insoniyat tarixiy taraqqiyoti davomida yaratilgan ma’naviy madaniyatning bir qismi bo‘lib, insonning o‘zi va borliq to‘g‘risidagi bir butun dunyoqarashi tizimidan iboratdir. Falsafa inson muammosini o‘zining asosiy o‘rganish mavzusi hisoblab, uning o‘ziga, borliqqa munosabatini falsafaning bosh masalasi deb qaraydi. SHu sababli uning asosiy maqsadi ham inson manfaatlariga xizmat qilishdan iboratdir.