Buyuruvchining farmoni va taqiqiga e’tirozsiz bo’ysunish hamda uni buyurilganidek bajarish

Islom fiqhi asoslari va sunniylikdagi fiqhiy mazhablarning manbalari
Quyidagi manbalarga asoslanibgina hukm chiqarish shart:

1. Qur’oni Karim. Agar faqih Islomda biror narsaning hukmi qanday ekanligini bilmoqchi bo’lsa, avvalo Qur’onga murojaat qiladi. Und anima hukm bo’lsa, hech ikkilanmasdan uni qabul qiladi.

2. Sunnat Muhammad (s.a.v) qilgan ishlari va aytgan so’zlari. Hadislarga asosan hukm chiqarilganda, ularni nihoyatda ehtiyotkorlik bilan tanlab olinishi zarurdir.

3. Ijmo bir davrning ijtihod (diniy manbalardan mustaqil hukm chiqarish) darajasiga yetgan ulamolarning yakdillik bilan biror masalani qabul qilishlaridir.

4. Qiyos-ya’ni, hukmi vorid bo’lmagan masalani Qur’on va hadisda shunga o’xshash va hukmi kelgan narsaga qiyoslab fatvo chiqarish.

1. Hanafiyalikdagi mashhur kitoblar: Muhammad bin al-Xasan ash-Shayboniyning (vafoti 805-yil) “Kutub Zaxirurivoya” nomli kitobi. Keyinroq uning muhim qismlarini Abul Fodi al-Marvazi “Al-Kofiy” asarida yanada tartibga soldi. Unga Shamsuddin as-Saraxsi (vafoti 1090-yil) “Al-Mabsut” nomli sharh yozdi.

2. Molikiylikda Molik ibn Anasning “Al-Muvatta” (“Ommaviy” ya’ni “Barchaga tushunarli”) kitobi asosiy asardir. Undan tashqari Abdussalom Saxnumning (vafoti 854-yil) “Al-Mudavvana al-Kubro” asarida alohida o’rin tutadi.

3. Shofe’iylikda Al-Umm kitobi asosiy manbadir.

4. Hanbalikda Ahmad ibn Hanbalning “Al-Musnad” asari bosh manba sifatida qaraladi.