Bolalar adabiyoti o‘zbekiston respublikasi oliy va o‘rta maxsus ta’lim vazirligi

BIR XURMACHA SHAVLA
(Ertak)
Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, bir qizcha yashar ekan.
Qizcha bir kuni o‘rmonga maymunjon olib kelish uchun boribdi
va u yerda bir kampirni uchratibdi.
— Salom, — debdi kampir qizchaga. — Menga rahm qilib,
maymunjoningdan bersang-chi!
— Mang, buvi, — debdi qizcha.
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

2 5 9
Kampir maymunjonni yeb bo‘lib:
— Sen menga maymunjon berding, men ham senga biron
narsa sovg‘a qilaman. Mana senga xurmacha, sen faqat shuni aytishing
kerak:
Bir, ikki, uch,
Xurmachada shavla pish.
Shunda u shirin, mazali shavla pishira boshlaydi! Shundan
so‘ng aytasanki:
Bir, ikki, uch,
Pishirishdan kech.
Shundan so‘ng xurmacha shavla pishirishdan to‘xtaydi.
— Rahmat, buvi, — debdi qizcha va xurmachani olib, uyiga —
onasining oldiga ketibdi.
Onasi bu xurmachani ko‘rib juda suyunibdi. Mehnatsiz,
ovorasiz, hamma vaqt shirin va mazali shavla bo‘lsa-yu, tag‘in nega
suyunmasin?
Bir vaqt qiz uydan qayoqqadir ketibdi. Onasi bo‘lsa xurmachani
o‘z oldiga qo‘yib:
Bir, ikki, uch,
Xurmachada shavla pish, —
debdi. Xurmacha shavla pishira boshlabdi. Ko‘p shavla pishiribdi.
Onasi to‘yib-to‘yib yebdi. Xurmacha esa shavlani hadeb
pishiraveribdi.
Bir, ikki, uch,
Pishirishdan kech, —
deyishi kerak edi onasi. Lekin bu so‘zni esidan chiqarib qo‘ygan
edi. Xurmacha hamon shavla pishiraveribdi. Uy ham shavlaga to‘libdi,
uy oldida ham shavla, tomda ham shavla, hatto ko‘chalar ham
shavlaga to‘lib ketibdi, u hamon to‘xtamay, shavla pishiraveribdi.
Onasi juda ham qo‘rqib ketib, qizchasi huzuriga yugurib ketibdi.
Lekin yo‘lda issiq shavla daryo bo‘lib oqqani uchun o‘tish juda
qiyin ekan. Yaxshiyam qizchasi uydan uzoqda emas ekan. Qizcha
ko‘chadagi voqeadan xabardor bo‘lib, darrov uyga yuguribdi. Juda
qiyinchilik bilan kelib, eshikning halqasidan ushlab ochibdi va:
Bir, ikki, uch,
Pishirishdan kech, —
deb qichqiribdi.
Shunda xurmacha shavla pishirishdan to‘xtabdi.
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

2 6 0
Ammo xurmacha shunday ko‘p shavla pishiribdiki, kimning
qishloqdan shaharga borishiga to‘g‘ri kelgan bo‘lsa, unga bu shavla
shaharga yetguncha kifoya qilar ekan.
Hech kim bundan shikoyat qilmabdi. Chunki shavla juda shirin
va mazali ekan.