1. Bu yurt barchamizniki

__________________________________________________________
12. Me’moriy obidalar
Biz yashayotgan ikki daryo oralig’ida joylashgan zamin O’zbekistondir. Yurtimizda qaadimiy va navqiron shaharlar ko’p.Ulardan Samarqand,Buxoro,Xiva kabilar dunyoga o’zining me’moriy obidalari bilan mashhurdir.Samarqanddagi Registon maydoni,Shohi Zinda ansambli,Go’ri Amir maqbarasi,Bibixonim madrasasi,afsonaviy Buxorodagi Ark qal’asi,Ismoil Somoniy maqbarasi,Chor minor majmualari,Labi hovuz ansambllari,Ko’hna Xivaning Ichan qal’asi,Juna masjidi,Kaltaminor,Pahlavon Mahmud maqbarasi,Dishan qal’a, Toshhovli va boshqalar bunga misoldir. Bu muzey – shaharlarga dunyoning barcha burchaklaridan har yili minglab sayyohlar kelib ,tarixiy yodgorliklarimizni zavq bilan tomosha qiladilar.Ular aynan mana shu obidalarimizni ko’rib hayratga tushadilar.

13.Odobli bo’ling
O’zingizdan kattalarga yo’l bering.Ularga avtobus va boshqa joylarda o’rin bering.Yoningizdagi kishining biror narsasi yerga tushib ketsa,uni darhol olib bering. Uyda odamlar oldida taltayib yotmang,stul,divanda yastanib o’tirmang, qo’lni orqaga qilib yoki cho’ntakka tiqib,kekkayib turmang. Xushmuomala bo’ling.Baqirib,jerkib,qo’lni paxsa qilib yoki birovni qo’l bilan ko’rsatib so’zlashmang,qo’rslik qilmang.Har kuni ertalab ota –onangizga,aka,opalaringizga salom bering.O’zingizdan kattalarni ko’rganingizda ,albatta,salom bering.Kattalarning gapiga aralashmang, kattalar qo’l uzatsalargina ular bilan qo'l berib ko'rishing. ”Marhamat”,”rahmat”,”ruxsat eting”,”iltimos qilaman”,”kechirasiz”, ”uzr”kabi so’zlarning qachon aytilishini bilib oling.Yomon,uyat gaplarni aytmang.Oqsoq,g’ilay,soqov va boshqa kamchiligi bo’lgan kishilarni masxara qilmang,boshqalarga laqab qo’ymang. (Donolar bisotidan)
__________________________________________________________14.Sharafli burch (Rivoyat)
Bir kuni mavlono Alisher Navoiy mulozimlari bilan otda uzoq tog‘ sayriga ketayotgan ekan. Yo‘l qabriston oralab o‘tar edi. Qabristonga yuz qadam chamasi qolganda mavlono otdan tushibdi, qolganlar uning orqasidan ergashibdilar. Qabristondan ancha uzoqlashgach, yana otlarga minib ketishibdi. Biroz yurishgandan keyin mulozimlar shoirning qabristonga yaqinlashganda otdan tushish sababini so‘rabdilar. Alisher
Navoiy ancha vaqt sukut saqlab turibdi-da, keyin mulozimlaridan
norozi ohangda shunday deb javob beribdi:
– Bu yerda xalqimizning jigargo‘shalari, tabarruk padari buzrukvorlari mangu uyquga ketganlar. Bular yonidan ot choptirib, changitib o‘tish insonlik sha’niga isnoddir, nahotki shuni ham bilmasangiz? Buni bilmaslik tiriklikdagi o‘liklikdir. Ota-onalar haqini, xotirasini e’zozlamoq har bir kishining sharafli burchidir.