1. Adabiyotshunoslik tizimida navoiyshunoslikning o’rni

16. Navoiy lirik merosini o’rganishga bag’ishlangan tadqiqotlar.
Taniqli adabiyotshunos Porso Shamsiyev tomonidan amalga oshirilgan “Xamsa”ning mukammal nashri, Hamid Sulaymon sa’y-harakati bilan “Xazoyin ul-maoniy” akademik nashri hamda Alisher Navoiy asarlarining o’zbek tilidagi o’n besh tomligining nashr etilishi o’zbek xalqining madaniy hayoti tarixida juda katta ijtimoiy-ma’naviy voqea bo’ldi. Adabiyotshunos olimlardan Yo.Is’hoqovning “Alisher Navoiyning ilk lirikasi” (1965), M.Shayxzodaning “Ustodning san’atxonasida” maqolalar turkumi (1965-66), A.Hayitmetovning “Navoiyning ijodiy metodi masalalari” (1963), “Sharq adabiyotining ijodiy metodi tarixidan” (1970), Navoiy adabiy an’analarining davomi va takomili xususida V.Abdullayev, B.Valixo’jayev, H.Yoqubov, A.Qayumov, H.Rasulov, E.Ibrohimova, R.Majidiy singari o’nlab salohiyatli o’zbek olimlarining katta-kichik ijodiga doir turfa ilmiy, ilmiy-ommabop asarlar yaratildi va kichik tadqiqotlari vujudga keldi. Shuningdek, Alisher Navoiyning hayoti va ijodiga doir turfa ilmiy, ilmiy-ommabop asarlar yaratildi va keng maqolalar to’plami (1967), uning ukrain adibi A.Deych bilan birga yozilgan ‘Alisher Navoiy” ilmiy-ommabop ocherki, T. Jalolovning “Xamsa” talqinlari” (1962), S.G’aniyevaning “Alisher Navoiy” (1969), S.Narzullayevaning ‘Alisher Navoiy” (1965), N.Mallayevning “Genial shoir va mutafakkir” (1968), M.Qodirovning “Alisher Navoiy va san’at” (1968) kabi o’nlab mazmundor kitoblari shular jumlasidandir. Alisher Navoiy va adabiy ta’sir muammolari mavzui ham davr navoiyshunoslarining diqqat markazidan o’rin olgan edi. 1968-yilda Alisher Navoiy tavalludining 525 yilligi munosabati bilan O’zbekiston Respublikasi FA Til va adabiyot instituti bilan hamkorlikda nashr qilingan “Navoiy va adabiy ta’sir masalalari” to’plami ana o’sha keng qamrovli mavzu ishlanishining kichik bir samarasidir.
O’zbekiston Respublikasi mustaqilligi e’lon qilingunga qadar V.Zohidovning “Ulug’ shoir ijodining qalbi”(1970), A.Hayitmetovning “Tabarruk izlar izidan”, “Navoiy dahosi”, “Meros va ixlos” kabi tadqiqotlari hamda “Hayrat ul-abror” dostonining nasriy tavsifi” (1974), A.Abdug’afurovning “Navoiy ijodining xalqchil negizi” (1973) hamda “Alisher Navoiy va xalq ijodiyoti” (1974), A. Rustamovning “Navoiyning badiiy mahorati” (1979) singari yirik ilmiy tadqiqotlari vujudga keldi.