Hotam Umurov adabiyot qoidalari

Yechim: bosh g‘oya xulosasi (uchinchi qism):

Yo‘q Navoiy bedil oromi g‘am ichra, ey rafiq,

Holini zinhorkim, ko‘rsang diloromimg‘a ayt.
Ushbu g‘azalda fikr va hislar oqimini ko‘ngil ko‘zi bilan „tatib“ ko‘rsa bo’ladi. „Aslida, buning birinchisi — mantiqiy tafakkur, ikkinchisi — hissiy tafakkur. Ikkinchisi (narsalar va harakatlar) birinchisidan oldin yuradi. Ikkalasining birligi badiiy obraz bo‘ladi“ (Asqad Muxtor).

Ba’zi she’riy asarlarda fikr va tuyg‘ularni ifoda etishda voqeadan shoir ustalik bilan foydalanadi. Ularda bir necha obrazlar yaratiladi. Asqad Muxtorning „Afsona“ she’ri xuddi shunday asardir, unda Shahnoz, „oshiq“ dushman, lirik qahramon (muallif) obrazlari yaratilgan. Undagi tasvirni hattoki hikoya qilib (aytib) berish mumkin. Bunday she’rlar voqeaband (sujetli) she’rlar deb yuritiladi.

Badiiy asar sujeti bilan kompozitsiya birlashganda, yaxlitlashganda — ularning qudrati beqiyos bo’ladi: hayotiylikni, badiiylikni, ta’sirchanlikni tiriklik nuri bilan ta’minlaydi, jonbaxshidalik qiladi, o‘zligini asar g‘oyasiga, xarakterlarga baxshida etadi va ayni chog‘da, ularga beminnat xizmatidan o‘zi ham go‘zallikka o‘ranadi, takrori yo‘q badiiy vosita ekanligini voqe qiladi.