Ххi аср-интернет, ажойиб кашфиётлар асри, инсон Коинот сирлари қўйнига кириб бораётган аср, ахборот ва ғоят улкан техникавий имкониятлар асри бўлмоқда

Дунё тинчлигига хавф солиб турган диний экстремизмнинг таҳдиди қуйидагилардан иборатдир:

• 
  Ақидапарастликни ёйиш орқали ислоҳотчи давлатга ишончни йўққа чиқаришга уриниш;
  
• 
  Диний экстремизм тарафдорлари диндорларнинг умумий сонига нисбатан жуда озчиликни ташкил этсада, уларнинг таъсирига тушганлар ҳисобига жамиятда эрксиз, мутеъ, фаолиятсиз кишилар сонинни орттириш;
  
• 
  ,,Сохта” ва ,,ҳақиқий” диндорлик белгилари бўйича қарама қаршиликни келтириб чиқариш;
  
• 
  Бизга қўшни бўлган нотинч ҳудудлар жангариларни тайёрлаш учун қулай замин эканлиги;
  
• 
  Ғарбга ,,исломлаштирилган”, Шарққа эса, аксинча, ,,динсизъъ, ,,даҳрийъъ шаклда кўрсатиб, Ўзбекистоннинг халқаро обрўйига путур етказишга уриниш;
  
• 
  Ислом сивилизатсияси билан ноисломий сивилизатсиялар ўртасига ялпи қарама-қаршиликни кучайтириш ва бошқа таҳдидларни мисол қилишимиз мумкин.
  

Ноқонуний қурол-яроғ савдоси ва наркобизнес ҳисобидан катта маблағлар тўпланаётган, мусулмон дунёсида шаклланган ўзига хослик туфайли юзага келган вазиятда исломни шиор қилиб олган экстремизм ва терроризм хавфсизликка асосий таҳдид дифатида биринчи ўринга чиқди. Бу ваҳшийликнинг келиб чиқиш сабаблари қуйидагилар орқали кўришимиз мумкин:

• 
  Диний экстремизм- у ёки бу диннинг ўта тажавузкор, агрессив ва жиноий йўналтирган мазҳаби ва оқими бўлиши;
  
• 
  Диндан фойдаланиб динга алоқаси бўлмаган сиёсий ва бошқа тажовузлар ва мақсадларни амалга ошириш учун интилиш;
  
• 
  Диндан турли сиёсий можаролар, зиддиятларни келтириб чиқаришга уриниш;
  
• 
  Инсон, миллатларнинг ўз тақдирини ўзи белгилаш ҳуқуқини эмас, балки диннинг яшашга бўлган ҳуқуқни эътироф этиш;
  
• 
  Ўз-ўзидан равшанки, бу ҳодисалар Ўзбекистоннинг мустақиллигини мустаҳкамлаш, унинг хавфсизлигини таъминлаш зарурлиги нуқтаи-назридан қараганда ташвиш туғдириши;
  
• 
  Динни дунёқараш тафаккуринининг ягона воситаси деб ҳисоблаш ва ҳоказолардан иборат.
  

Бу муаммонинг асосий пайдо бўлиш омилларни аниқлаб олдик, хўш диний экстремизм ва терроризм ҳамон ечими муаммо бўлиб коринаётганм масала бўлиб қоляпти. У бунчалик кучни қаердан олаяпти-? деган савол туғилиши табиий. Бу ваҳшийликнинг озиқлантирувчи омиллардан бири бу қашшоқ аҳоли тоифаси бўлса, иккинчи асосий омиллардан бири – билимсизлик, уқувсизлик ва албатта, онгида мафкуравий бўшлиқ шаклланган ижтимоий қатламларнинг бу йўлга кириб кетишларидир. Айнан шу боис экстремистлар ўзларининг манфур ғояларига муқаддас динимизни ниқоб қилиб олиб, одамлар онгига диннинг мавжуд бўлмаган қонун-қоидалари билан таъсир этиб, уларни атрофларига тўпланмоқдалар ва бу йўлда ҳаттоки жонларни ҳам аямаяптилар. Аслида дин улар учун эътиқод қилиш учун эмас , балки, ўзларининг манфур, ғаразли, жирканчли ниятлари бўлмиш – сиёсий ҳокимиятни куч билан эгаллашдаги қурол ёки ниқоб вазифасини бажариб келмоқда.
Шундай экан, барчамиз уларга қарши курашда миллий маънавиятимиз, ўзлигимиз, эътиқодимиз рамзи бўлган – динимиздан фойдаланишларига йўл қўймаслигимиз даркор. Бунинг учун аввало барчамиз мусулмонлар сифатида ҳақиқий диндан хабардор бўлишимиз даркор. Дарҳақиқат, чин эътиқодли, билимли ва мустақил фикрлаш каби кўринишлар биз – ёшларда, жамиятимизнинг ҳар бир аъзосида мужассам қилсак, биз ҳеч қачон бундай гуруҳларга қўшилиб кетмаймиз. Шу ўринда биринчи Президентимиз И.А Каримовнинг қуйидаги сўзларини тилга олсак ,,барчамизга аён бўлиши керакки, қаердаки бепарволик ва лоқайдлик ҳукм сурса, энг долзарб масалалар ўзибўларчиккка ташлаб қўйилса, ўша ерда маънавият энг ожиз ва заиф нуқтага айланади.Ва аксинча – қаерда ҳушёрлик ва жонкуярлик, юксак ақл-идрок ва таффаккур ҳукмрон бўлса, ўша ерда маънавият қудратли кучга айланадиъъ. Бу сўзларни ичида катта маъно ётади, биз – ёшлар ҳар доим ҳушёр, сергак, кучли ирода ва билимимиз билан бу жаҳолатни олдини олишга ва Она-ватанимиз тинчлигига хавф солаётган бу таҳдидларга қарши курашмоғимиз керак. Демак, бу жаҳолатга қарши фақат жаҳолат билан эмас, балки, эзгулик тарафдори бўлган мангу, ёруғ, нурли-кучли билим ва соғлом тафаккуримиз билан курашишимиз зарур.