Hazirlayanlar

Belirtme Eki - (y)I (Accusative Case)
Belirtme durumundaki isim, yükleme sorulacak “Kimi?”, “Neyi?” sorularına yanıt verir. Genel olmayan belirli bir varlığı 
ifade eder. 
The accusative case in Turkish is mostly used for indicating the object affected by the action of the subject. The noun 
bearing this case usually answers the questions “whom” and “what”. However, this case only refers to a specific, definite 
object. When this case is involved, it can be assumed that the parties of the dialog already know and recognize the object 
mentioned. Therefore, this case might be considered to be the counterpart of the definite article “the” in English. (e. g. 
Kitap okuyorum. I am reading a book. VS Kitabı okuyorum. I am reading the book.)
a, ı 
e, i 
o,u 
ö,ü 
-(y)ı
-(y)i
-(y)u
-(y)ü

---

62
1. Cümlenin nesnesi belirli, bilinen bir nesneyse;
The object is definite and specific:
Örnek: 
Babam araba yıkıyor.
Babam arabayı yıkıyor.
2. Cümlenin nesnesi özel bir isim ise;
The object is a proper noun:
Örnek: 
Ayşe’yi bekliyor musun?
İstanbul’u geziyorum.
3. Cümlenin nesnesi zamir ise;
The object is a pronoun:
Örnek:
Biz onları tanımıyoruz.
Seni bekliyorum.
4. Cümlenin nesnesi iyelik eki veya tamlama eki almış ise;
The object has a possessive or genitive suffix:
Örnek:
Kitabını bana ver.
Her hafta anneannemi ziyaret ediyorum
5. Cümlenin nesnesi, “bu, şu, o, hangi, bütün, bazı” gibi sıfatları 
almış ise;
The object is specified by adjectives such as “bu, şu, o, hangi, 
bütün, bazı, etc.”
Örnek: 
Bu elbiseyi alıyorum. Ne kadar?
Hangi kalemi istiyorsun?
Bütün arkadaşlarımı seviyorum.
Örnek:
Yarın araba alıyor musun? 
Yarın o arabayı alıyor musun?
Evde maç izliyoruz. 
Evde maçı izliyoruz. 
Pınar elbise ütülüyor.
Pınar elbisesini ütülüyor.
Seda pasta yiyor. 
Seda pastayı yiyor.
Bir ceket almak istiyorum. 
Bu ceketi almak istiyorum.