3. Ko’rsatish, ta'kid undovlari quyidagi ma'nolarni ifodalaydi:
1) ko’rsatish: hu, huv, hovv; 2) javob, tasdih, ta'kid, mulohaza:
ha-ha-ha, xo’sh, labbay, ha.
4. Urf-odat undovlari: rahmat, marhamat, salom, xayr, barakalla, ofarin, balli, yashang, hormang, qulluq va b.
Undovlar odatda dеb so’zi bilan qo’llanib, hol (“Chuh” deb otini haydadi), dеgan so’zi bilan qo’llanib, gapda ko’pincha sifatlovchi-aniqlovchi (Uzoqlardan “qurey-qurey” degan ovozlar eshitilar edi) bo’lib kеladi. Undovlar otlashishi mumkin, bunda ular ega (Ularning dod-voyi osmoni falakka chihdi.), to’ldiruvchi (Uning oh-vohiga kim quloq soladi?), qaratqich-aniqlovchi (Dod-voyning foydasi yo’q.) vazifalarini bajaradi.
15.3. Taqlid so’zlar
Tovushga va holatga taqlidni bildirgan so’zlar taqlid so’zlar dеb ataladi. Bunday so’zlar ma'no jihatidan ikki turga bo’linadi:
Do'stlaringiz bilan baham: |