126
охирида тўлиқ шаклланди. Бу тизим шароитида коғоз пуллар олтинга
алмаштирилмайдиган бўлди. 1944 йилда бўлиб ўтган Бретгон-Вудс (АҚШ)
халқаро конференциясида бу тизим ҳуқуқий мақомни олди. Бреттон-Вудс
валюта тизимининг ўзига хос томонлари қуйидагилардир:
-олтин давлатлар орасида якуний пул ҳисоб-китоблари функтсиясини
сақлаб қолди;
-олтин билан бир қатор турли давлатлар валюталари қиймати ўлчови,
шунингдек тўловнинг халқаро кредит воситаси сифатида тан олинган АҚШ
доллари резерв валюта бўлди;
-доллар бошқа давлатлар марказий банклари ва
хукумат идоралари
томонидан АҚШ хазинасида 1 троя унтсия (31,1г.)га 35 АҚШ доллар бўлган
курс (1944й) бўйича олтинга алмаштириларди. Бундан ташқари хукумат
органлари ва хусусий шахслар олтинни хусусий бозорда сотиб олишлари
мумкин. Олтиннинг валюта қиймати расмий қиймат асосида шаклланарди ва
1988 йилгача сезиларли ўзгармади;
-валюталарни бир-бирига тенглаштириш ва уларнинг ўзаро алмашуви олтин
ва долларда белгиланган расмий валюта паритетлар асосида амалга
оширилган;
-ҳар бир давлат ўз валютасининг бошқа валютага нисбатан курсини
барқарор сақлаши керак эди. Валюталарнинг бозордаги курслари қайд қилинган
олтин ёки доллар паритетидан у ёки бу томони 1% дан ортиқча ўзгармаслиги
керак эди. Паритетларнинг ўзгариши тўлов балансининг доимий бузилиши
содир бўлганда амалга оширилиши мумкин эди;
-валюта муносабатларини давлатлараро тартибга
солиш асосан Бреттон-
Вудс конференциясида ташкил қилинган Халқаро Валюта Фонди орқали амалга
оширилди. У аъзо давлатлар томонидан расмий валюта паритетлари, курслари ва
ўзаро эркин валюта алмаштиришга амал қилишларини таъминлаши керак эди.
Бреттон-Вудс келишуви халқаро валюта тизими ривожланишининг энг муҳим
босқичи ҳисобланади. Биринчи марта халқаро валюта тизими хукуматлараро
келишувларга асослана бошлади.
“Олтин-доллар” стандарти тизимини мустахкамлаган Бреттон-Вудс тизими
халқаро савдо оборотининг кенгайишда, саноати ривожланган давлатлар ишлаб
чиқаришининг ўсишида муҳим рол ўйнади. 60-йилларнинг охирига келиб
Бреттон-Вудс тизими жаҳон хўжалигининг кучаяётган байналминаллашуви,
трансмиллий корпорацияларининг валюта соҳасидаги фаол чайқовчилик
фаолияти билан қарама-қарши чиқа бошлади. Олтин-доллар
стандарти режими
амалда аста-секин доллар стандарти тизимига айлана бошлади. Шу билан бирга
60-йиллар охирида долларнинг жаҳондаги мавқеи ўз иқтисодий қийинчиликлари
ва биринчи навбатда Ғарбий Европа давлатлари ва Япониянинг иқтисодий
қуввати ва таъсири ошиши натижасида сезиларли ёмонлашди. АҚШдан
ташқаридаги доллар заҳиралари жуда катта суммада бўлиб, йирик евродоллар
бозорини ташкил қиларди. АҚШ тўлов балансининг камомади (дефицити)
мумкин бўлган нормалардан ортиб кетди. Бреттон-Вудс тизимининг долларни
олтинга айлантириш хақидаги талаби АҚШ учун оғирлик қилиб қолди, чунки ўз
заҳиралари ҳисобидан олтиннинг паст нархини сақлаб туриш керак эди. 70-
127
йиллар бошида Бреттон-Вудс тизими амалда бузилиб кетди.
Do'stlaringiz bilan baham: