Halimova dilbar ibodullayevnaning ish tajribasidan

Bobur: 
Menga bog‘bonni chorlang.
 
Vazir: 
Bosh ustiga amirzodam.
OVOZ:
Bir ozdan so‘ng saroyga bog‘bon kelibdi.
Bobur: 
Bu yil qovun “Bog‘i Boburiy”da bitmasa hammangni jazoingni 
beraman.
OVOZ: 
Nima qilishini bilmay bog‘bonlarning boshi qotibdi. Oxiri o‘ylab-
o‘ylab shohga bildirmay uzoq Farg‘onadan qovun olib kelishga ahd 
qilishibdi. Boburshoh bir necha kunga shikorga ketibdi. Shu payt 
bog‘bonlarning boshlig‘i ham o‘n bir kishini yoniga olib Farg‘ona 
viloyatining Namangan shahriga etib boribdi. Karvon, ot-aravalarga 
qovun ortib Hindistonga etib kelibdi. 
Boburshoh ularning Farg‘onaga 
borganidan bexabar ekan.
Yod etmas emish kishini g‘urbatda kishi, 
Shod etmas emish ko‘ngilni mehnatda kishi. 
Ko‘nglum bu g‘ariblikda shod o‘lmadi oh, 
G‘urbatda sevinmas emish, albatta kishi.
Vazir: 
Huzuringizga bog‘bon tashrif buyurdilar. 
Bobur: 
Kirsin.
Vazir: 
Bosh ustiga. 
OVOZ:
Bog‘bon qovunni olib kiradi, Boburshoh qovunni hidlab 
so‘raydi.
Bobur:
Bu qovun qaerda bitgan? 
Bog’bon: 
“Bog‘i Boburiy”da hazratim.
Bobur: 
Yo‘q… Hidi boshqacha. Bunday hidli qovun bu erlarda 
bitmaydi. Faqat bir o‘lkada etishadi xolos. Sen meni aldayapsan.
Bog‘bon: 
Aldagan bo‘lsam bilganingizni qiling, shohim. Bu qovun 
“Bog‘i Boburiy”da bitgan.
OVOZ:
Shoh qovunni 
hidlab mast bo‘lib, uni so‘ymoqchi bo‘libdi.
Bobur: 
Yolg‘on gapiribsan, qovunni qayerdan keltirganingni ochiq-
oydin a
ytasan, qahrim qattiqligidan qo‘rqmaysanmi?
Bog‘bon: 
Oliy hazrat aldayotgan bo‘lsam boshimni tanamdan judo 

---

qiling, mayli men roziman.
Bobur: 
Bunday til yora
r qovun bu erlarda bitmaydi. To‘g‘risini aytsang 
gunohingdan kechaman. Bordi-
yu, meni aldab yana yolg‘on gapiradigan 
bo‘lsang, boshingni tanangdan judo qilaman.