H. A. Jamolxonov hozirgi o‘zbek adabiy tili

94-§. Ma’noning kengayishi – leksemaning ma’no hajmida tor ma’nodan keng ma’noga qarab siljishning yuz berishi. Masalan, yaylov so’zi dastlab "tog’ning tepasidagi o’tloq"ni ifodalagan: qadimgi turkiy tilda yay (yay) so’zi "yoz"ni, yaylag’ so’zi esa "yozlaydigan joy"ni anglatgan (105,226-227). Chorvadorlar yoz payti molni tog’ning tepasidagi o’tloqlarda ("yaylag’"da) boqishgan, qishda esa "yaylag’"dan "qishlag’"ga tushib yashashgan. Hozirgi paytda yaylov so’zi faqat tog’ning tepasidagi "mol boqiladigan o’tloq"ni emas, balki umuman "mol boqiladigan maydon"ni anglatadi, bunday maydon tog’ning tepasida ham, dasht-adirlarda va hatto pasttekisliklarda ham bo’lishi mumkin. Bunday ma’no kengayishi qishloq so’zining semantikasida ham sodir bo’lgan: u dastlab "qish faslida yashaydigan joyni"ni anglatgan, hozir esa umuman "aholi yashaydigan punktning bir turi" ma’nosini ifodalaydi.
Tilshunoslikda atoqli otning turdosh otga o’tishini ma’no kengayishi deb baholash holatlari ham bor (27,86-87). Masalan: Rizamat (atoqli ot) – rizamat (mahalliy, xo’raki va mayizbop uzum navi). Bu nav mashhur sohibkor Rizamat ota Musamuhamedov tomonidan yetishtirilgan va shu sohibkor nomi bilan atalgan (demak, so’zning ma’no hajmi kengaygan).