Gozal makonim Quyoshning makoni Oyning ciroyi Senda muyassamdir ey gozal makon Seni solishtirsam butun dunyoga Teng kelmaydi sening bogu-roginga
Bir hovuch tuprog`ing bermagum aslo Seni bulg`aguvchi yavuz zotlarga Undan ko`ra jonim berayin mayli Senga jonim fido ona diyorim
To`rt fasl ham muyyasam senda Seni ko`rsam quvnar kozlarim Quyosh tutar senga guldasta Alishmayman seni hech kimga
Aytgan har bir so`zimda seni Ko`taraman baland samoga Seni maqtasam ham gozal so`zlarla Chiroyingni tariflab beraman shu damda. Vatanim manim Muhabbatimsan bu yorug dunyoda Birinchi qadamim qo`ygan tuprog`im Yo`llaringa chechak gul to`shay zumda Sen mening mojizam mening ilhomim
Mana bu keng tog`lar ko`m ko`k adirlar Quyoshing, yulduzing, shirin bulog`ing Menga berar dam shirin tuyg`ular Dilimda ko`p ajib hislar tuyg`ular Qishlog`im tabiati Iiq shamol bu tuproq Dalalarning ko`rkidir Mening go`zal qishlogim Jannatmakon o`lkadir
Shildir shildir oqar suv Noz-u ne`matlarga boy Olmazor o`rikzorlar Shirin mevalarga boy Iliq esar shabada Mening ko`nglim oladi Aziz tog`u rog`laring Mening aqlim oladi
Qafasdagi kabutar Bir oltin qafasda oppoq kabutar Yashardi o`zicha yoilg`iz pinhona Yetarli barchasi sub ovqati Ozodlik yetmasdi unga birgina
Uning hayollari ketti nelarga Dedi oilam ham do`stim bore di Bilomadim ularning vaqtida qadrin Endi zor bo`ldimku ular mehriga
Oppoq kabutarjon oppoq kabutar Hohlardi samoda erkin uchishni Uning qanotlari qayrildi go`yo Shu oltin qafasga tushgandan beri
U doim kurashdi ozodlik uchun Qancha mashaqqatlar chekdi bu yo`lda Qayrilgan qanoti toxtatolmadi Uni bu yo`lidan qaytarolmadi
U chiqdi nihoyat oltin qafasdan Ushlab turolmadi uni qafascha Bu ajib ko`lanja go`zal yerlardan Endi ketar bo`ldi o`z uyi tomon