Go’ro’g’lining tug’ilishi

Go’ro’g’lining bolaligi
t J tgan gapga salavot", degan ckan. Endi Ravshan ko'r bechora o'lib, Go'ro'g'libekni yetim qoldirib qo'yamizmi. Gapning buyog'ini ham davom ettirib keta berayin, qani, Go'ro'g'libek nimalar qilar ekan.

Ana endi shuytib, Ahmadbek sardor Go'ro'g'libek jiyanining suyak egasi bo'lib, uyiga olib borib, xoti-ni Xoljuvonoyga: "Mana bu mening tuqqan jiyanim, Xunxorda tug'ilib, enasi o'lib, kelgan. Endi bu bizniki-da turadi. Senga tayinlaganim — shuning aslo-aslo ko'nglini qoldirmaysan, sira-sira maytarilmasin. Agai buning ko'nglini qoldirguday bo'lsang, ikkimizning o'rtamizdagi do'stlikka g'ovg'a qo'ygan bo'lasan", -deb tayinlab qo'ydi. Go'ro'g'libekka ham: "Jiyanim Go'ro'g'li, men bu Tukman yurtida Xunxorga vakil odamman. Juda ko'p ishlayman. Uyda bo'larimdan bo'lmasligim ko'p. Shu yangangning qoshida bo'lasan Lekin bilib qo'yki, Rayhon arab degan bir saman bo'z otli odam bor. U har zamon-har zamonda shi to'garaklarda ko'rinib qoladi. O'sha odamga ko'z-quloq bo'lib yur. Hech kim yo'q vaqtlarda hovliga yon dashmasin. U bir yomon odam", — deb tayinlab qo'ydi.

Shuytib, Go'ro'g'libek Ahmad sardornikida juda crka bola bo'lib o'sa berdi. "Aytgani o'rol, olgan halol", edi. Boshqa turkmanlar ham Go'ro'g'libekka Ahmad sardorning jiyani deb hurmat yuzasidan qara edi. Boshqaning Go'ro'g'libek bilan, Go'ro'g'libekning boshqa bilan ishi yo'q. Ola baytali halak, o'z halak, har kuni yetaklab yurgani-yurgan edi.

Kunlardan bir kun ko'klam chog'i ola baytalini yetaklab Hovdak ko'lining yonida yursa, baytali damgi kelgan ekan, ko'ldan bir yovvoyi ot chiqib, baytaliga chopib, yana qaytib suvga kirib ketdi. Shuytib Go'ro'g'libekning baytali bo'g'oz bo'lib qoldi. Go'ro'g'libek bo'lsa, quvonib: "Endi baytalim menga o tug'ib beradi", — deb yurar edi. Kunlar, oylar o'tib, baytalning qulinlaydigan vaqti bo'lib qoldi Go'ro'g'libek ham: "Endi baytalim ot tug'ib beradi", — deb har doim ko'z-quloq bo'lib yuradigan bo'ldi Bir kun bomdodda baytali qulunlabdi. Go'ro'g'libek qarasa, xuddi toziday bir narsa, badanda bitta ham rul yo'q, chaqa, o'zi ham urg'ochi ekan. Go'ro'g'libekning birdan kayfi qochib, nash'asi uchib: "Men ser qachonlardan bcri bir ot tug'ib beradi, deb yursam, tug'ib bergan narsang shumi. Tag'i bu ham bo'ls urg'ochi", — deb achchiq ustida baytalini kaltak bilan bir urib o'ldirib qo'ydi. Bir pilla qarasa, baytali o'li qolibdi. Endi Go'ro'g'libekning achchig'i tarqab: "He, jonivor toziginam", — deb haligi toziga o'xshaga chaqa toyni yangasidan so'rab olib sut berib, bir kigizginaning ustida yotqazib, tarbiyat qilaberdi.

Oradan ko'p vaqtlar o'tib, toyga tuk chiqib, yura oladigan bo'ldi-qoldi. Undan keyin Go'ro'g'libcknin ish ermagi shu toy bo'lib qoldi. Toy miskin o'sdi. G'unondan do'non bo'ldi, oylar, yillar o'tib bir sama bo'z bo'lib yetishdi. Shu vaqtgacha Go'ro'g'li ham o'n beshga kirdi. Tog'asi aytgan haligi Rayhon am degan odam ham har zamon, har zamonlarda do'ngdan boshmoqlab Ahmad sardorning hovlisiga qaral qarab, yana yo'q bo'lib ketar edi. Go'ro'g'libek: "Endi baytalim damga kelsa, bir yaxshi otga choptirsan undan keyin baytalim menga bir crkak toy tug'ib bersa, ot qilib olar edim", — deb yurar edi. Shu ko'klai Go'ro'g'libekning aytgani bo'lib, baytali damga kcldi. Lekin Go'ro'g'libek har qanday otni baytaliga cho| tirishni xohlamay, bir yaxshi ot bo'lsa, deb yurib edi. Shu kunlarda Ahmad sardor bir yoqqa ketgan. Ovuk ham yolchitib odam qolmagan edi. Endi so'zni Rayhon arabdan eshiting.

Rayhon arab bergi arablar eliga podsho edi, o'zi juda sayis otboz edi. Bir yaxshi arabi baytalga damj kelgan vaqtida dengiz tulporini choptirib, bir xonazod tulpor tug'dirib olgan edi. Rayhon arabning o^l nihoyatda xotinboz bachchag'ar edi. "Shunday tulporim boigandan keyin olamda tengi yo'q qizni izla topish menga oson", — deb bekor vaqtlari dunyoning to'rt tarafiga sayohat qilib ketar edi. Shunday qilil bir martaba turkman yurtiga kelib qolib, Xoljuvonoyga ko'zi tushib, juda yomon xushtor boigan edi. 0' ham xuddi shu vaqtlarda yer yuzida Xoljuvonoyday suluv qiz yo'q edi. Rayhon arab odamlardan: "Bu qi ning boshi bo'shmi?" deb so'raganida, odamlar: "Yaqinda bu qizning to'yi bo'ladi. Bu qizni turkman el ning og'asi Ahmad sardor oladi", — degan edi. Rayhon arab qizni sahal oldin ko'rmaganiga ming-mingli

pushaymon qilib, qo'lga kiritishning ilojini topmay, har zamonlarda qirdan bir boshmoqlab, Xoljuvonoyni E^_-^ uzoqdan bir ko'rib kctar edi. Shuytib, Rayhon arab Xoljuvonoyning hasratini yeb yurar edi. Ana endi bugun

ryjp Rayhon arab ovulda yolchitib odam yo'g'ligini bilib, otini haydab, Ahmad sardor hovlisining yonboshiga

kelib qolganida Rayhon arabni Go'ro'g'libek ko'rib qolib: "Ha, o'g'ri, bu yerda nima qilib yuribsan. Jo'na

bu yerdan, enag'ar", — deb Rayhon arabga qarab, bir so'z dedi:

Chekkasin jun bosgan qanday balosan, Bu ycrlarda yurib nima qilasan, O'g'rimisan, kazzobmisan, enag'ar, Jo"nab qol yo'lingga, yo'qsa o'lasan.

G'ayratim kelganda qaynab jo'shaman, Har nechuk toshingman ko'ksing tcshaman, Dah desam, tog'lardan haklab oshaman, Kim bo'lsang ham, darrov jo'na bu yerdan.

Dev ham tiklay olmas mening ko'zima, Oyoq osti qilgum, kelsang, o'zim-a, Joning kerak bo'lsa, qaytgin izinga, Kim bo'lsang ham, darrov jo'na bu yerdan.

Ko'zga ilmaysanmi meni bola, deb. Aldamoqchidirsan aqli chala, deb, Talon solib kctay birato'la, deb, Kim boisang ham, darrov jo'na bu yerdan.

Bu yerlaming baland yog'i jo'nagar, Xanjar ursa, oq badandan qon oqar.

Chalqayma oldimda, o'g'ri enag'ar,

Kim bo'lsang ham, darrov jo'na bu yerdan.

Quloq sol, haromi, aytgan so'zima, Tushdingmi, bachchag'ar, mening izima, Bezrayib boqa berma yuzima, Kim boisang ham, darrov jo'na bu yerdan.

Ishonma, haromi, mingan otingga, Quvalab o'tkazay mamlakatingga, Obborib topshiray ulug' zotingga, Kim bo'lsang ham, darrov jo'na yurtingga.

Har zamonda boshmoqlaysan, ko'raman.

Ko'pdan beri seni bilib yuraman,

Tura bersang kaltak bilan uraman,

Kim bo'lsang ham, darrov jo'na bu yerdan.

Go'ro'g'libek nortuyaday g'arqirar, Xanjar ursam qizil qoning sharqirar, Sachirab har yoqqa oqib tirqirar, Kim bo'lsang ham, darrov jo'na bu yerdan.

Shunday pallada ko'pni ko'rgan Rayhon arabning Go'ro'giibekning bunday gaplariga achchig'i kelib o'tiradimi? Quv bachchag'ar Go'ro'g'liga sir bermay: "Hov, uka, u qirdan boshmoqlab yuradigan odam mendan boshqa odam. Bir yomon ayyor, har narsaga tayyor odam. men boisam, bir yoi o'tkinchiman. Indamasang, o'tib kctaman, indasang, qaytib ketaman", — deb o'ziga suv yugurtmay, Rayhon arab Go'ro'g'libckka qarab, uzangiga oyog'ini tirab, mo'ylabini burab, bir so'z dedi:

Gapirgan gaplarim uyqash, ulama. Tilla doyra chalgan qo'llar tolama, Ko'cha bog'dan o'tkinchiman, bek bachcha, Bekbachchalar shunday zolim bo'lama?

Meni deb boshqani ko'zing ko'rgandi[r], Biror o'g'ri qirdan tiklab turgandi[r], Bekbachchalar shunday do'qlab berama, O'z tinchida ko'cha bog'man yurgandi.

Bekzodalar shoyi kiysin, shaylansin, Har kim g'anim bo'lsa, qo'li boylansin. Ursang agar bir faqirman, bekbachcha, Senday uldan aziz jonim aylansi

Bahor bo'lsa, ko'lda o'rdak suzadi, O'ylab ko'rsang, deganing menga izzadi[r], Bu odating qila bersang, bekbachcha, O'tkinchilar ko'chabog'dan bezadi.

Indama, jon uka, o'tib ketaman, Manzilimga o'z chog'imda yetaman. Qahr aylasang, men bir faqir yoiovchi, Boz orqamga qaytmay nima ctaman.

Dala-dasht to'ladir rayhon guliga, Sir aytgan sanamning tushlar qo'liga, Javob bcr faqirga endi, bekbachcha, O'z vaqtida ketsin bozor yo'liga. Shunda Go'ro'g'libck Rayhon arabdan bu so'zni eshitdi. "Aldamoqqa bola yaxshi" dcgan. "Bu qirdai hosi boshmoqlaydigan Rayhon arab cmas ekan-da. Odam odamga, ot otga o'xshaydi-da. Bu bir yo'l o'tkinch ketd bo'lsa, buni men bekorga Rayhon arab, deb o'ylab, xafa qilib qo'ydim-ov. Lekin zang'aming oti juda sului ichk ot ekan. O'zi ham yulduzni ko'zlaydi. Otini so'rasam, baytalimga choptirmasmikan", — deb Go'ro'g'libek Rayhon arabga qarab, shu so'zni aytdi:

Yarashiqqa zarrin po'ta urayman, Ko'rganimni yaxshilikka yo'rayman, Bu so'zman, ot mingan ayo yo'lovchi, Shu otingni baytalimga so'rayman.

Shu oting demayin behisht pirog'i, Falakda yulduzni ko'zlar dimog'i, Chaqmoqqa mengzaydi ko'zin chirog'i, Shu otingni baytalimga so'rayman.

Nosqovoq o'xshaydi kumush qoptirsang, Talabgor odamning dilin toptirsang, Bo'z tulporing bo'z biyamga choptirsang, Bir martaga baytalimga so'rayman.

Minganing haddili suluv ot ekan, Bo'z samandan kclgan tulporzod ekan, Sini boshqa, bo'yni uzun, yot ekan, Shu otingni baytalimga so'rayman.

Shu kunlarda biyam damga kelibdi, Bo'g'oz bo'lar vaqti yetib to'libdi, Shu bo'z samaningga tolib bo'libdi, Bir martaga qo'yishingni so'rayman.

Go'ro'g'li deydilar, o'zim bekzoda, Kiyganim ustimda harir ozoda, Bir fasil tushib tur bo'lib piyoda, Shu otingni baytalimga so'rayman.

Rayhon arab Go'ro'g'libekning bu so'zini cshitib, baytaliga Rayhon arabning otini qo'ydirishga juda ishqiboz ekanini bilib, hozir Go'ro'g'libckni aldash payti ckanini qo'ldan bermay, Go'ro'g'libekka qarab: "Otimni baytalingga, mayli, bir qo'yayin, undan awal sen mening bir tashnaligimni qondir", — deb bi so'zni aytdi:

Mayli, qo'yay baytalingga otimni, Awal aytganimni qilsang, Go'ro'g'li, Uzoq yo'ldan kclgan chanqoq, tashnaman, Yaxob suvdan serob etsang, Go'ro'g'li.

Yangangga buyursang, xizmatga tursa, Bir shokosa to'la suv olib bersa, Shundan keyin beray, mayli, otimni, Tashnalikdan serob bo'lsam, Go'ro'g'li.

Yangangga buyursang, dalaga ehiqsa. Qo'lidan suv bersa, labim qoniqsa, Shundan keyin beray mayli otimni, Aytganingga ko'nib so'ngra, Go'ro'g'li.

Dashtda uchratasan rayhon gulini. Yangang kosa tutib, cho'zsa qo'lini, Shundan keyin, mayli, beray otimni, Suv ichib olgandan keyin, Go'ro'g'li.

Ana shunda Go'ro'g'libck Rayhon arabdan bu so'zni cshitib: "Bu zang'ar yangamni suv olib bcrsin. dedi. O'sha tog'am aytgan Rayhon arab yo shumikan. Lekin zang'aming oti juda suluv ekan. Shu otini baytalimga choptirib olsam", — deb o'ylab, Rayhon arabga: "Sen zang'ar Rayhon arab bo'lib, meni aldab, tag'in yangamni olib qochib ketmagin. Awal otingni baytalimga choptir. Keyin men yangamga aytib, senga suv oldirib bergizaman", — desa, Rayhon arabning Xoljuvonga toza hushlari og'ib, o'lik borayotib: "Uka, awal sen yangangga aytib, menga suv oldirib bergizsang, keyin otimni baytalingga choptiraman",— dedi. Go'ro'g'libek bo'lsa, Rayhon arabning otiga juda hushlari og'ib, nima bo'lsa ham baytaliga choptirib qolmoqchi, yana: "Mabodo bu Rayhon arab bo'lsa, meni aldab yangamni olib qochib ketami", — deb ham qo'yadi. Ammo Rayhon arabning otini baytaliga choptira olmay qolishdan yam xavf qiladi. Rayhon arab quv zang'ar hamma gapni bilib turibdi. Shu ahvolda Rayhon arab bilai Go'ro'g'li bir sulhga kelolmagandan keyin Go'ro'g'libekka Rayhon arab: "Bo'lmasa, men ham otimni baytalingga qo'yaberay, sen ham yangangga suv oldirib beraber. Har ikkimizning maqsadimiz bir vaqtda

hosil bo'lsin", — dedi. Go'ro'g'libek rozi bo'lib, yangasiga bir kosa suv olib berdirmakka ichkariga kirib ketdi. Rayhon arab: "Endi bu bolani arbovima tushirdim-ov", — deb aylanib, hovliga kirib, supadan ichkariga rav bo'lib turdi.

Go'ro'g'libek ichkariga kirib, Xoljuvon yangasiga: "Yangajon, shu kelgan odamga bir kosa suv olib ber", — deb iltimos qilsa, yangasi: "U odam — dushman. Agar men suv olib bersam, keyin mendan ayrilib qolasan". — deb ko'nmay oyoq tirab oldi. Go'ro'g'libek ham yangasiga: "Yo'q, yanga, u dushman emas, bir yo'l o'tkinchi. Men uning otiga ishqiboz bo'lib, baytali mga choptiraman, deb uni o'zim qaytarib keldim. Yangang bir kosa suv bersa, otimni baytalingga choptiraman, dedi. Yangajon, bo'lmaydi, bir kosa suv olib bcrasan. Haddi scnga indashga yctmaydi. U mendan qo'rqadi. Hozirginaning o'zida uni do'qlab qo'rqitdim. Bu yog'idan xotirjam bo'I, o'zim bor-ku", dcy berdi. Xoljuvonoy Ahmad sardorning: "Bu bolaning ra'yini hech qaytarma", — deb tayinlaganini cslab, noiloj bir kosa suvni olib, yengini tishlab tortinib, tashqariga chiqdi. Rayhon arabning ko'zi Xoljuvonoyning qaddu qomatiga tushib, ichi shuvillab, bag'ri guvillab, ko'zi chaqchayib, og'zi aqchayib, toza silasi qaytib, og'zining so'lagi qurib, nima bo'lganini bil-may qolib, Go'ro'g'liga: Tut baytalingni, lekin men o'zim otdan tushmayman", — deb yubordi. Go'ro'g'libek baytalini tutdi. Rayhon arab otiga minib turib, otini baytalga qo'ydi. Go'ro'g'libek va'daga muvofiq: "Yanga, hozir kosani bu odamga uzat", — dedi. Xoljuvon kosani tortinib, Rayhon arabga tutdi. Rayhon arabning ko'zlari o'ynab ketdi. Darrov kosani qamchisi bilan bir urib, Xoljuvonoyning bilagidan mahkam ushlab, bir silkib otining sag'risiga olib: "Ey, ahmoq Go'ro'g'li, qoyil bo'ldingmi endi", — deb haydab ketdi. Go'ro'g'li darrov kallapo'shini to'rt buklab: "Nima bo'lsa ham, endi baytalim to'xtamay qol-masin", — deb buklangan kallapo'shini baytalning dumi ostiga tiqib, bir qo'lini kallapo'shdan qo'ymay, baytaliga minib, bir qo'li bilan haydab, Rayhon arabning orqasidan tushdi. Bir pilla baytal jipillab Rayhon arabga yaqinlashib borib qoldi. Rayhon arab arqayin bo'lib ketayotgan edi. Qarasa, Go'ro'g'lining baytali juda yomon jimiyib quvib kelayapti. Rayhon arab ham endi arqayin bo'Imay, katta bir jarga haydab, jardan otini ding etkizib, sakratib o'tib ketdi. Shu yerda Go'ro'g'libekning baytali baytallik qilib, jardan sakray olmay qoldi. Shunda Go'ro'g'libek Rayhon arabning orqasidan qichqirib: "Ukag'ar Rayhon arab, meni aldading. Arqayin bo'lma, har pilla sendan o'chimni olaman", — deb shu so'zni aytdi:

Aldab ketding bugun meni, ukag'ar, Shu marta yuttirdim scnga, enag'ar, Aldading, arbading, aqlim oldirding, Ko'kragi jun bosgan, ko'zlari chag'ir.

Ko'p quvonma. hali bir kun ko'rasan, Arabda halicha davron surasan, Qoshiq boshingga tekkan pilla, enag'ar, Ko'zlaring miltillab navbat bcrasan.

Ostingda bedoving tulpor, o'ynoqi, Xazinangda minglab tuya mo'ynoqi, Navbat kclib bir kun o'tar joningdan, Tizillab lurk manning bcrgan qiynog'i.

Otingga qaratib ko'zim chaldirding, Aldading, arbading, aqlim oldirding, Bo'z samaning bedov ekan, ukag'ar, Haqlab ketding, meni orqa qoldirding.

Sening Rayhon arabliging bilmadim, Yangam qaytarganin qabul qilmadim, Shu martaga yutding meni, ukag'ar. Hay attang-a, senga ustun bo'lmadim.

Shoshma, jonim bo'lsa bunda omonda, Toparman makoning bo'lsa qayonda, Go'ro'g'liga navbat kelsa ko'rasan, Xoh armanda bo'lsa, xohi Eronda.

Go'ro'g'libek og'zi charchaganicha Rayhon arabning orqasidan so'kib-so'kib, nochor jardan nariga o'ta olmay, orqaga qaytdi. Oradan bir-ikki kun o'tib, Ahmad sardor kelib, Go'ro'g'lidan yangasini so'radi. Shunda Go'ro'g'libekning ko'ngli buzilib. Rayhon arabni so'kib, yig'lab, bir so'z dedi:

Chortoqli Chambil

Go'ro'g'libek har zamon tog'asinikiga bir kelib, boshqa vaqtlari o'z mastlik mashg'ulotida G'irotni minib yurar edi. O'ziga o'zi: "Mening Chambil shahrim qayerdan bo'lar ekan", — deb maslahat qilib yurar edi. Taka bilan Yovmitning o'rtasida Xo'jalov dcgan qirsimon tog'chaning ctagida bir changigan bel bo'lib, bu yog'i Urganch, u yog'i Xunxorgacha edi. Bir kun Go'ro'g'libek bir karvon yo'H bor Joyga borib qolib qarasa, belning yo'qorisida Xo'jatovdan bir ozroq suv oqib, bir yayponlikdan o'tib, qumga singib yotibdi. Go'ro'g'libek: "Chambil shahrimni shu ycrdan qilib olsam bo'lar dean", —- deb shu ycrda bir do'lananing tagini o'zicha maskan qilib, yo'lning yoqasidan bir chortoq qildirib olib. har zamonda kel-ganida shu chortoqning tagida oti va o'zi yomg'irdan. qordan saqlanib, yo'ldan o'tgan karvonlami. sav-dogarlarni tutib olib: "Qani, turkman clining xoni Go'ro'g'libekka zakotlaringni to'langlar", — dcydigan bo'ldi. Agar savdogarlar zakot bcrmasa, urib, tortib oladigan bo'ldi. Bir xil savdogarlar Go'ro'g'libekni o'g'ri, deb bilsa, yana bir xillari Ahmad sardorning bu erka o'sgan jiyani emish, dcydi. tag'i bir xil sav­dogarlar bir tentakolish bola, deydi. Ishqilib, har nima bo'lsa ham, savdogarlar Go'ro'g'libckdan hazar qilib: "Shu chortoqli Changli beldan haligi o'g'ri ko'rmay eson-omon o'tib kcisak. bo'lar edi", — dcyishar edi. Shuytib, tez orada bu yer Chortoqli Chambil deb ataldi.

Ahmad sardor Go'ro'g'lining bu ishlarini eshitsa ham, eshitmamishga solib yurar edi. Ncga desangiz, Ahmad sardor qachon bo'lsa ham Go'ro'g'libek jiyanini o'zining o'rniga turkmanga sardor bo'ladi. deb o'ylar edi. Ko'klam bo'lgandan kcyin Go'ro'g'libek Xo'jatovdan tushib, yayponlikdan o'tib. qumga sin-gayotgan suvga bir bog' qilmoqchi bo'lib, o'tkinchi savdogarlarni ishlatib. yayponning atrofini devor qildirib, Urganchdan, Xunxordan turli xil mevalarning ko'chatini buyurib keltirgizib, yer yuzidagi har xil bog' gullaridan ham ko'chat keltirgizibdi. Bir yog'ini daraxtzor chorbog', bir yog'ini chamanzor gulbog' qildiribdi. Hamma nihollarini pol taxlashib, joy-joyiga ektirdi. Chorbog'ning o'rtasidan bir katta sarhovuz ham qazdirib, atrofini shosupa qildirdi. Undan kcyin Chortoqqa yaqin yo'lning labidan chir aylanib kcla-man deguncha to'rt ming qadamlik qilib Chambil qo'rg'onini soldirdi. Qo'rg'onning ichini o'zi uchun hovli soldirib, hovlisining ichidan to'shanchi jihozga to'lg'izdirdi. Bulaming hammasini savdogarlar zakot o'rniga yo o'zlari, yo bo'lmasa, mardikor solib qilib berar edi. Ahmad sardor o'zicha, Go'ro'g'libek o'zicha shu ycrdan hovli qilib olayotir. "Endi buni uylantirish bo'ynimga qarz. Qani so'rab ko'ray, Go'ro'g'libek jiyanim nima der ekan", — deb bir kun Ahmad sardor Go'ro'g'libekni yo'lda ko'rib qolib: "Jiyanim, endi javob bersang, men seni uylantirib qo'ysam", — deb Go'ro'g'libekka qarab, shu so'zni aytdi:
Hali ko'z ochmagan bir bo'z bolasan,

To'lishmagan, aql-esdan chalasan,

Shu turkmanda kimga mayl qilasan,

Aytgin, qaysi boyning qizin olasan?

Sanamlar zulfini silab taraydi,

Kimning qizi xohishingga yaraydi,

Bilayin deb sendan tog'ang so'raydi,

Ayt-chi, qaysi boyning qizin olasan?

Suluv qizlar ko'pdir turkman elida,

Boshida qasaba. po'ta belida.

Oltin-kumush uzuklari qo'lida,

Moyday erir senday yigit yo'lida,

Ayt-chi, qaysi boyning qizin olasan?
Shahlo ko'z, mehrli taka qizlari.

Boldan totli og'izdagi so'/Jari.

Oyga o'xshar to'la-to'kis yuzlari,

Keng yag'rinli, zo'r boldirli o'zlari.

Yovmiming qizlari qiyiq qosh bo'lar,

Zo'r bilakli, qad-qomatli xush bo'lar,

Bundaylarga baxtli yigit duch bo'lar,

Ayt-chi, qaysi boyning qizin olasan?

Ko'klangning qizlari balandbo'y bo'lar,

Raftori uchquday, suluv ro'y bo'lar,

Baxii ravshan yigitlarga to'y bo'lar,

Ayt-chi, qaysi boyning qizin olasan?

Cboshka bctda uch ming uyli ersan,

Behshtning huriday bar bir qizlari,

Qirg'iyday chaqqondir. qoshi raftori.

Ayl-chi, qaysi boyning qizin olasan?

Turkman elda ko'p bo'Iadi eliboy,

Turkmanning qizlari usta, qo'li boy.

Jamoli barq urar to'lib misli oy,

Ayt-chi, qaysi boyning qizin olasan?

Otim Ahmad Turkman clning sardori,

Qayoqqa moyil etar ko'ngling bahori.

Kimga ishqibozsan, kimning xushtori,

Ayt-chi, qaysi boyning qizin olasan?

Ana shunda Go'ro'g'libek Ahmad sardor tog'asidan bu so'zlarni eshitib, ozroq qizishib, tog'asiga qarab. bir so"z dedi:
Tog'a, menga qiz tanlama Turkmandan,

Men saylagan jonon yo'qdir elingda.

Yunus, Misqol pari dcydi ularni.

Olib bergin, agar bo'lsa qo'Iingda.

Uzoq tog⁴ tagida bir bor ko'rganman.

Ko"rib turib jonu dilim bcrganman.

Narigi oshuvda bir kech turganman,

Olib bcr ularni, bo'lsa qo'Iingda.

Harbiri xo'blikda jannal lolasi,

Oltindan. kumushdan sochin tolasi,

Tcnglashmas ko'rkiga inson bolasi,

Olib bcr ulardan, bo'lsa qo'Iingda.

Sochlari sumbuldir, tishlari gavhar,

Ko'zlari cho'lpondir, lablari shakar,

Farishta yo jannat huridir magar,

Ko'nglim shunday qo'sha parivash istar,

Olib ber ularni, bo'lsa qo'Iingda.

Go'ro'g'li bo'ylarin bir marta ko'rdi,

Ulardan G'irko'kning daragin so'rdi,

Menga shular suyish sirni bildirdi,

Olib bcr ularni, bo'lsa qo'Iingda.
Go'ro'g'libekning bu so'zini Ahmad sardor eshitib: "Jiyanimning bu so'zlari xuddi arqam mor¹ ushla-ganlaming so'ziga o'xshab kctadi. Maboda bu har ycrlarda yurib, jin-ajinani ko'rib, aqlini, hushini ularga berib. qushnoch bo'lay, deb qoldimikan. Muqarrar shunday bo'lsa kcrak. Men bunga nasihat qilib, bum bu yo'ldan qaytaray", — deb Go'ro'g'libckka qarab, bir necha joydan timsol keltirib, bir so'z dedi:
Xo'ja tog'dan karvon o'tar.

Oxir manziliga yctar.

O'ylaringning bari xatar,

Bchudaga aqling eltar.

Pari deysan, lining nima,

Ko'rganning hasratin yema.

Farishta deb har kimsaga.

Bu gaplaring hargiz dema.

Yunus, Misqol kimlar o"zi.

So'zlaringning bormi tuzi.

Ba'zi vaqtlar g'alat kctib.

Chalkashar odamning ko'zi.

Tag'i biror mortu ko'rib,

Yo kctdimi hushing urib.

Beklik aslliging qani,

Nima bo'lding yurib-yurib.

Qushnochlik bastlarning ishi,

Qushnoch bo'lmas senday kishi,

Bu so'zlarni hech kim aylmas,

Bo'lib turib aqli-hushi.

So'z aytadi Ahmad Sardor,

Picha qip yur o'zing hushyor,

Nasihatim ol, Go'ro'g'li,

Aytib yurma yana takror.

Ahmad sardoming Go'ro'g'libekka: "Qushnoch bo'lib qolibsan". — degan so'zlari xush kcmasa ham, "katta odam", — deb indamay tog'asining oldidan tez o'tib ketdi. Shundan keyin Go'ro'g'libek: "Chambil shahrim bo'lsa, qoshimda o'zimdan boshqa hech kim bo'lmasa, qanday qilib Chambil shahrim bo'lar ekan", — deb o'ylaydigan bo'lib qoldi. Savdogarlar Go'ro'g'libek qurgan Chambil qo'rg'onining nomiga Cbortoqii Changbelni almashtirib, endi Chortoqli Chambil deydigan bo'ldilar. Shunday qilib. Go'ro'g'libckning bu makoni olti oydan kcyin Chortoqli Chambil deb ataldi. Bu yerdagi o'zgarish, voqealar turkman cllariga yoyilgan edi. Kunlardan bir kun Xoldor degan yigit o'zi bilan yana to'qqiz yi-gitni olib, Chortoqli Chambilga kelib, Go'ro'g'libek bilan gaplashib qoldi. Shunda Go'ro'g'libek Xoldordan hoi so'rab, bir so'z dedi:

Turlinamo so'z kcladi tilimga,

Senday odam kam-kam tushar qo'limga,

Qay elatdan kclding Chambilbelimga,

Parvoz aylab bunda qaydan kclasan?
Tarzingga qarayman lochin kclbatli,

Turxingga qarayman yo'lbars sifatli,

Sendaylar men uchun qadr-qimmatli,

Parvoz aylab bunda qaydan kelasan?

Yolg'iz otning changi chiqmas, dim bo'lar,

Nomardlaring sag-magasga' yem bo'lar,

Birga kelgan yo'ldoshlaring kim bo'lar,

Parvoz aylab bunda qaydan kelasan?

O'sgan cling Urganjimi, Turkmandan,

Nechun buyon chiqib kclding vatandan,

Parvoz urib qanday bog'u chamandan,

Qanot qoqib bunda qaydan kclasan?

Oshibdirsan Xo'jatovning bclidan,

Yo qochdingmi mo'g'ullarning qo'lidan,

Keldingmi Yomong'ishlovning elidan,

Parvoz aylab bunda qaydan kclasan?

Go'ro'g'li holingni bir-bir so'raydi,

Har na bo'lsa hojatingga yaraydi,

Bu chortoqli Chambil menga qaraydi,

Parvoz aylab bunda qaydan kclasan?

Shunda Xoldorbek Go'ro'g'libekka qarab, o'z holini bildirib, bir so'z dedi:
Men cmasman bir kelgindi begona,

Boshimizga savdo soldi zamona,

Do'stlarimman kezib-kezib har yona,

Ovozang eshitib bunda kelaman.

lndamagan bechoraga tegmadim,

Sababsiz birovning qonin to'kmadim,

Xunxor zolim oldi Turkman elini,

Xohlamadim, unga bo'yin egmadim,

Ovozang eshitib bunda kelaman.

Yoronlarim bilan yurardim qochib,

Tag'i sahrolarda ko'ngilni ochib,

Shikorlar aylashib, har kcch may ichib,

Ovozang eshitib, bunda kelaman.

Bir kecha tushimda menga tur, dedi,

Turkmanning xoniga bundan bor, dedi,

Borib turib Go'ro'g'lini ko'r, dedi,

Ovozang eshitib bunda kelaman.

Xoldorbek bir senga tobe bo'ladi,

Scni shu Turkmanda podsho biladi,

Ne buyursang, buyurganing qiladi,

Bashorat orqali bunda kelaman.
Cio'ro'g'libek Xoldorbckdan bu so'zni eshitib, qayta boshdan quchoqlashib ko'rishdi. Xoldorbek bilan birga kelgan to'qqiz yigit bilan ham ko'rishib, shu yerda Go'ro'g'libek Xoldorbek bilan aka-uka kirishib, shuytib, bular ham chambillik bo'ldilar. Ahmad sardor: " Go'ro'g'libek Chortoqli Chambilda bir to'da'i o'g'rilarni o'ziga jo'ra qilib olibdi", — deb eshitibdi. "Ana bu erka o'sganning oqibati, oxiri jiyanimning nimalar qilishini bilmay qoldim. Men buni o'rnimga sardor bo'ladi, deb yursam, bu qip-qizil o'g'ri bo'lib ketami deyman", — deb ko'p xat'a bo'ldi. Endi Go'ro'g'libekdan eshiting.

Go'ro'g'libek ko'nglida: "Shu Chortoqli Chambil shahrim bo'lsa", — deb o'tgan-ketganlarga hovli-haram soldirar edi. O'n yigitning xotini borlari Chambilga ko'chib kelib, solingan hovlilarning birini egal-lab olar edi. Bo'ydoqlari bo'lsa, Go'ro'g'libekning mehmonxonasida yotar edi. Go'ro'g'libek ko'nglida Chortoqli Chambilda xonlik qilmoqchi edi. Shuytib, hali Go'ro'g'libek uchun juda ko'p odam kerak edi. Chortoqli Chambilda bo'lsa, Xoldorbekning yigitlaridan va ulaming ba'zilarining xotini, bola-chaqalaridan boshqa hech kim yo'q edi.

Bir kun Go'ro'g'libek navkar izlab, Turkman atrofini aylanib kelmakchi bo'lib, Chambildan chiqib ketish oldidan Xoldorbekka yigitlari bilan shu Chambilda Go'ro'g'Iibekning o'mida turishini tayinlab, bir nechajoydan timsol keltirib, shu so'zlarni aytdi:
Yigitlik chog'imda xurram bo'layin,

Xurramlikda yayrab-yayrab kulayin.

Men qaytguncha, Chambilda tur,

Xoldorbek, Turkman elatlarin ko'rib kelayin.

Chambilbclning chir atrofi el bo'lar,

Turkmanga yov qizilboshday qui bo'lar,

Xoldor begim, senga so'zim shul bo'lar.

Men kclgancha, qarab turgin Chambilga.

Har begona odam bunda kelmasin,

Kelib siru asrorimiz bilmasin,

Go'ro'g'libek Chambilbelin qurdi,

deb Tag'i g'ayri yurtga xabar qilmasin,

Men kelgancha, qarab turgin Chambilga.
Chambilbelga navkar kerak, el kerak,

Bir necha navqiron, g'o'chchoq ul kerak,

Mayxonaga soqi, kosagul kerak.

Men kelgancha, qarab turgin Chambilga.

Hizr bilan Badbaxt tog'in ko'zlayin,

Uzoqlarga G'irko'kimni xezlayin,

Chambilning xoniman, navkar izlayin.

Men kelgancha, qarab turgin Chambilga.

Go'ro'g'li sollanib sayrona chiqsin,

Borishinda bo'rilarga yo'liqsin,

Olg'ir bo'rilardan qizilbosh qo'rqsin,

Men kclgancha, qarab turgin Chambilga.

Bu so'zni aytib, Chambilni va Chambilda bo'layotgan tashvishlarni Go'ro'g'libek Xoldorbekka top-shirib, G'irko'kka minib, Xo'jatovdan oshib, uzoq yo'llarga tushib, otiga qamchini bosib, yovmitdan taka-ga, takadan sariga, saridan ko'klangga aylanib, Turkmanning qancha cllarini ko'zdan kechirib, yurib-yurib, oxiri Badbaxt tog'ining kunchiqar tarafidagi bir shaxobchasidan borib qolib, "Qani, qizilboshning yurtiga ham bir qarab ko'ray-chi", — deb toqqa chiqib bora bersin. Endi gapni marhum Jig'alibekning o'g'li Ravshan ko'rning Qirq yigitlaridan eshiting.

O'sha Ravshan ko'r qizilboshga asir bo'lib ketganda, Jig'alibekni qizilboshlar o'ldirganda, qirq yigit­lari har tarafga qochib, tarqalib kctgan edi. Xunxorshohning buying'i bilan Turkmanga Ahmadbek sardor qilib layinlanib, Ahmadbek Yovmitga ham bek bo'lib, Takaga Og'abek Zamon, Ko'klangga Safo o'g'li Chaqqon, Ersariga Mamarahim polvon bek bo'lib, hamma beklar zokot, ushurlarini Ahmad sardorga jam-lab bcrib, Ahmad sardor va o'ziga qarashli uch bekdan yig'ilgan xirojni har yili Xunxorshohga yuborib tu-radigan bo'lgandan keyin qirq yigit to'planib, Xunxorga qaram bo'lishni xohlamay, tog'larda qochib yurar edi. Bularning ismlari: Safarboy, Dalliboy, Solliboy, Tolliboy, Serma, Qirma, Mirtik, Sertik, Mutal, Butal, ey, qaysi birini aytay, bari zo'r birday. Bular shu Badbaxt tog'ining shaxobchasida bir kavakda maishatla-rini qilib, nash'asini yeb, chilimini chekib, ikkovini bir do'ngda qorovul qilib qo'yib o'tirgan edi. Bularning koru bori Xunxordan bitta-yarim savdogar shu yerlarga kelib qolsa, talab olar edi. Ammo o'tkinchi turk-man bo'lsa, pusinib qola bcrar cdilar. Bir pilla Turkman tomondan toqqa tarmashib bir ko'k otli chiqib kcla berdi. Qirq yigit qorovullaridan biri yigitning yaqinlab kelayotganini eshitib: "Bu yigit o'g'rimikan, to'g'rimikan. Agar o'g'ri-qochqinchi bo'lsa, buni o'zlarimizga qo'shib olishimiz kerak", — deb maslahat-lashib. gazadan Go'ro'g'Iibekning oldini o'rab chiqib: "To'xta, yaxshi yigit, ayt, o'g'rimisan, to'g'risan-mi", — deb so'radilar. Shunda Go'ro'g'libek achchig'lanib: "Men o'g'ri ham emasman, to'g'ri ham emas-man. Men sizlar bilan kurashmakka talab solib kelgan polvonman", — deb qirq yigitga qarab, mo'ylovini burab, uzangiga oyog'ini tirab, bir so'z dedi:

Qizilboshmi, turkmansanmi bilmayman,

Kim bo'lsang ham pisand-nazar qilmayman,

Men ul aytgan qo'rqog'ingdan bo'lmayman,

Sizni bilib, kurashay, deb kelganman.

Bilaman, sizdirsiz ola ko'z kazzob,

O'g'rilikdan kun ko'rgan makoni xarob,

Netasan, turkmanman, kimligim so'rab,

Hammangizman kurashay, deb kelganman.

G'irko'kimni tog'u toshda yelganman,

Menman yigitlarga talab qilganman,

Shu vaqtlar bir ajab toshib to'lganman,

Polvon bo'lsa, kurashay, deb kelganman.

Badbaxtingday tog' porimas ko'zimga,

Hech kim tiklab boqa bilmas yuzimga,

Arslon tushsa nobud bo'lar izimga,

Talabgorman, kurashay, deb kclganman.

Qattiq toshlar talqon bo'lar zo'rimga,

Talasharman nomusimga, orimga,

Olib kelay Chambilbclday shahnmga,

Shundaylarman tanishay, deb kelganman.

Go'ro'g'lining G'irko'k xonazoti bor,

Manglayida qirq chiltonning oti bor,

Xo'jatovda Chambil dcgan yurti bor,

Shu yurtga borg'uvchi izlab kelganman.

Qirq yigit Go'ro'g'libekning bu so'zlarini cshitib, Go'ro'g'libekning qay tusli yigil ekanligiga aqllaii yetishmay, nima bo'lsa ham bir kurashib, kuch sinashib, ko'rishmak kerak bo'lib qoldi. dcyishib. qirq vigil-ning polvontob birovi Go'ro'g'libek bilan kurashib, agar Go'ro'g'libek yiqilsa-ku yaxshi, agar yiqilmasa. Go'ro'g'libekning oyog'idan boshqalari chalib solib tortib yubormoqchi boMishib, shibiriashib, Safarboj degani maydonga chiqib: "Go'ro'g'li, kurashsang, otingdan tush", — deb maydonda qo'l ko'tarib, aylanib turibdi.

Shunda Go'ro'g'libekka qarab, bir so'z dedi:

G'o'ch bilakli botir bo'lsang,

Go'ro'g'li, kel, olishali.

Daryoday bo'p toshib tursang,

Go'ro'g'li, kel, olishali.

Menam o'zim nomdor polvon,

So'z aytaman alvon-alvon,

Bo'lsang agar mardi maydon,

Kel, Go'ro'g'li, olishali.

Ko'rsatay scnga kuchimni,

Dushmandan oldim o'chimni,

Olmos bilgin qo'llarimni,

Kel, Go'ro'g'li, olishali.

Ko'rganman turkman ullarin,

Barin tutganman qo'llarin.

Mayib etganman bcllarin,

Kel, Go'ro'g'li, olishali.

Yo'lbars bo'lsang, shoshirayin,

Daryo bo'lsang toshirayin,

Scni shardan' tushirayin,

Kel, Go'ro'g'li, olishali.

Tuya bo'lsang, cho'ktirayin.

Biya bo'lsang, bo'ktirayin,

Scni yiqib, tik turayin,

Kel, Go'ro'g'li, olishali.

Bulut bo'lsang, endirayin,

Dustuman qip do'ndirayin,

Shuytib ko'nglim tindirayin.

Kel, Go'ro'g'li, olishali.

Safarboy der, misli Rustam.

To'lib-toshar, bilgin, hardam.

Kuching to'pla, bo'lma beg'am,

Kel, Go'ro'g'li, olishali.

Go'ro'g'li Safarboy polvonning bu so'zini cshitib, G'irotidan irg'ib tushib, darrov G'irko'k otini bir bodomchaga ildirib, kela solib Safarboy polvonni tutib, yerga ko'tarib bir urdi. Qirq yigitlar chalim ham sola olmay qolib, shaddalik qilib, har qaysi har yoqdan Go'ro'g'libekka hujum qila bcrdi. Go'ro'g'libek ham kclgan qirq yigitni silkib otib, sulatib tashlay bcrdi. Shuytib, qirq yigit qatoriga birovi cholqorta. birovi yonbosh, birovi dustuman ayqashib qoldi. Shunda Safarboy Go'ro'g'liga qarab, mo'yiovini burab, o'midan turib, qo'lini biqiniga tirab: "By, barakalla Go'ro'g'li, kuchingga qoyil bo'ldim. O'zim ham senday botir yigitdan bir yiqilsam, deb orzu qilib yurar edim. Kndi ko'nglimda armonim qolmadi", — deb bu so'zni aytdi:
Barakalla, sher yurakli g'o'ch yigit,

Seni ko'rdim, hech armonim qolmadi,

Bir umrga edi shu bir istagim,

Yuzing ko'rdim, hech armonim qolmadi.

Tilar edim bir polvonni xudodan,

Yiqilsam na armon senday barnodan.

Parvoz aylab kelding qanday xonadan.

Seni ko'rdim, hech armonim qolmadi.

Doim bir zo'rini ko'rsam, der edim,

Erlarning sherini ko'rsam, dcr edim,

Sendaylarga jonim bcrsam, der edim,

Yuzing ko'rdim, hech armonim qolmadi.

Tizmadan tirkovli log'laming toshi,

Har jafoga ko'ngan odamning boshi,

Og'angning oshibdi qirq beshdan yoshi,

Seni ko'rdim, hech armonim qolmadi.

Kurash tushib menga ko'rsatding zo'rni,

Kurashingdan ko'nglim oldi huzurni,

Uchratmadim o'zing kabi jasurni.

Yuzing ko'rdim, hech armonim qolmadi.

Tilagim, doimo oldingda bo'lsam,

Qo'limdan kelgancha xizmating qilsam,

Safarboy der agar o'l desang, o'lsam,

Seni ko'rdim, hech armonim qolmadi.

— Barakalla uka, turkmandan senday botir o'g'lon chiqsa, kclib kurashib meni yiqsa, deb yurar edim. Kcl. cndi tanishayin. Sen turkmanning qaysi urug'idan bo'lasan. Kimning avlodidansan, — deb Safarboy Go'ro'g'libekka qarab bir so'z dcyayotir. Boshqa qirq yigitlar bo'Isa, qo'rqib, o'rinlaridan turib, nar-yoqlarda taysallab yuribdi. Safarboy polvonning Go'ro'g'libekka qarab aytayotgan so'zi:
Aslim turkman, dim turkman, ukajon.

Sen ham turkman bo'lsang, qaydin bo'lasan,

Kim yaxshi, kirn yomon — barin bilaman,

Aytgin, turkman bo'lsang, qaydan bo'lasan?

Takami, Yovmitmi, Ko'klangmi, Sari,

Qay yerda o'sgandir ko'ngling bahori,

Qirq ming uyli bizning turkman ellari,

Aytgin, turkman bo'lsang, qaydin bo'lasan?

Mingan otim tog'u toshga yelaman.

Men ham asli turkmanlardan bo'laman.

Kimni aytsang, tusmol bilan bilaman,

Aytgin, turkman bo'lsang, qaydin bo'lasan?

Bahorda ochilgan bog'ning gulisan,

Balki u sayroqi bulbul tilisan,

Turkman clda qaysi bekning ulisan,

Aytgin, turkman bo'lsang, qaydin bo'lasan?

Takabburlar bino qo'yar o'ziga,

O'zidan boshqani ilmas ko'ziga,

Javob bergin Safarboyning so'ziga,

Aytgin, turkman bo'lsang, qaydin bo'lasan?

Bu so'zni Go'ro'g'libck Safarboydan cshitib, ko'nglida: "Qani, bularga bir asli-zotimni aytay-chi, nima qilar ckan. "Tusi yaxshidan to'nkalma", dcgan. Bular bari tusi yaxshi yigitlar ckan. Menga foydasi teksa ham ajab cmas", — deb bir necha joydan timsol keltirib, Safarboyga qarab, bir so'z dedi:
Aslimni so'rasang, o'zim xonzoda,

Turkmanda avlodim asl-ozoda,

Keldim bunda shikor aylab orada,

Shikordan bo'lgay, deb baxtim kushoda.

Sizday g'o'chchoqlami izlab kelaman,

Maqsadim, murodim ko'zlab kelaman,

G'irko'kimni bunda g'izlab kelaman,

Qay yerda do'st bo'Isa so'zlab kelaman.

Yovmitda Ravshanbek, o'zi xon o'g'li,

Xon o'g'li bo'lsa-da, siynasi dog'li,

Zolimdan jafolar ko'rgan na chog'li,

Xunxorning jabridan ko'zlari dog'li.

Bahorda ochilgan bog'ning lolasi,

Aytay senga hech qolmasin chalasi.

Men bo'laman shu Ravshanning bolasi,

Yuragining payvandi, ko'ngil qalasi.

Gajdum, Hasanbeklar Xunxor elida.

Qolib kctgan ekan uning qo'lida,

Shular tog'am, men Ravshan ko'r uli-da,

Qurbon bo'lgan ozodlikning yo'lida.

Hilol enam meni go'rda tuqqandir,

Shuytib otim Go'ro'g'libek bo'lgandir,

Ravshan otam Xunxor zolim qo'lidan

Yovmit bozoriga qochib kclgandir.

Birga kelib Gajdum tog'am o'lgandir,

Otam yolg'iz darvish bo'lib qolgandir,

Men Xunxordan chiqib Yovmit kelgan so'ng,

Bir quchoqlab Ravshan otam o'lgandir,

Go'ro'g'li undan kay yctim qolgandir.
Keyin bordim Ahmad sardor qo'liga,

Bekbachcha bo'p yurdim turkman cliga,

Tog'am yorin Rayhon arab ob qochib,

Ahmad sardor tugun oldi diliga.

Ulug' dedim, ostonaga bosh urdim,

Qizilboshning ko'kragiga tosh urdim,

Rayhon arab qochib ketdi bachchag'ar,

Uni quvlab Qiziljardan oshirdim.

Qahr aylasam, dushmanlarga zahrim bor,

Kirn do'st bo'lsa, quvonchim bor, bahrim bor,

Yoshim yigirmada, otim Go'ro'g'Ii,

Xo'jatovda Chambil dcgan shahrim bor.

Ot choptirsam, uchar qushdan o'taman,

Osmonda lochinni quvib yetaman,

Agar do'st bo'p ergashsanglar, jo'ralar,

Baringni Chambilga olib ketaman.

Asli Qirq yigit turkmanda bo'layotgan barcha voqealardan xabardor edi. Bu so'zni Go'ro'g'libekda eshitib: "Sen shu Ravshanbek o'lgandan kcyin Ahmad sardornikida yurgan, Rayhon arabni baytal mini; quvgan, Xo'jatog'idan Chambil qo'rg'onini qurgan Go'ro'g'Iibekmisan?" — deb Go'ro'g'libck bik Safarboy quchoqlashib ko'rishib qolib, qirq yigitlarning hammasi birin-birin Go'ro'g'libck bilan ko'rishl Ravshanbek begimizning o'g'li ekansan, deb tanishib, bari bir maydon tog'da choy ichib, nasha qilit chilim chekib, gurunglashib, undan keyin bari maslahat qilib: "Endi bir qizilboshning galasiga dorib ketaj lik", deyishibdi. Shunda turkmanlar daljoq, deb Badbaxt tog'idan nar yoqqa enib, Xunxorning bir qo'rg'oniga hujum qilib, ko'p qizilboshlarni o'ldirib, qancha ot-u anjom, yov-yaroq, mol-u mato o'lja olib. Chambilga muzaffar bo'lib qaytdilar, Xoldorbek o'n yigit bilan peshvoz chiqib, Go'ro'g'libek va Qinj yigitlar bilan ko'rishib, bari Go'ro'g'iibekning mayxonasiga tushib, kayf-safoni qilibdilar. Qirq yigitlarninj bari Chambilga joylashib olgandan kcyin Go'ro'g'libek Ahmad sardor tog'asiga odam yuboribdi. "Em bojini Xunxorga to'lamasin. Menga to'lasin. Endi men turkmanning xonidirman", — deb xabar qildirdi.

Ahmad sardor bu xabarni eshitib, kayfi uchib: "Bu Go'ro'g'libck jiyanimning o'g'ri, kazzob bilan oshno bo'lib, orttirgan tentakligiga qarang. Xunxorday zo'r shahanshohga ko'ndalang bo'lar emish-u. hali Go'ro'g'libek jiyanim Xunxorning mingdan bir bo'lak qo'shinini ko'rgani yo'q. Buning endigi da'vosiga qarang. Xuddi inining og'zidan turib hurpaygan qurqultoyga o'xshaydi", — deb xabarchigi "Go'ro'g'libckka borib ayt. Go'ro'g'libek mening jigarim. Lckin men Xunxorshohdan qo'rqaman. Agar' Go'ro'g'libck elga xon bo'lsa, turkmanga qalqon bo'lsa, hech bo'lmasa, oyog'ining tagida Xunxorninj mingdan bir bo'Iagi talqon bo'lsa, undan kcyin men Go'ro'g'libekni xon deb bilaman. Bo'lmasa, Go'ro'g'libek o'ziga Go'ro'g'libek. Men bo'lsa, Xunxorga vakil odamman. Achchig'im kelsa, Xunxorshohga bildirib, ko'p esda yo'q ishlarni qildirib qo'yishim hech gap emas. Ana Go'ro'g'libekla javob," — deb kelgan xabarchini qaytarib yubordi. Go'ro'g'libek tog'asining bu gaplariga chivincha ham parvo qilmay, ha, deb Chambilni obod qildirta berdi. Chambilning qibla tarafldan bulturgi Chortoq o'rnidan shunday kashtali g'ishtdan ishlatib, qiblaga qaragan qilib, uzunligi ming qadam ayvon, ayvonning kotarma supasi o'n qadam baland, peshayvondan Chambilning ichki hovlilariga o'tadigan eshiklar qildirdi. Chortoj' o'rnida shu peshayvonni Chortoq deb qo'ydi. Chambilga atrofdan faqir-po'staklar ham ko'chib keldi. Chambilda Yovmit bozorining ikkinchi kuni bozor ham bo'ladigan bo'lib qoldi.

Shunday qilib, Chortoqli Chambil kundan kunga obodlashib borar cdi. Lckin Go'ro'g'iibekning har kungi xarajati ko'p bo'lib ketdi. Go'ro'g'libek Qirq yigitlari bilan gohida xarajatdan zoriqib qolar edi. Kunlardan bir kun Qirq yigit nashaning ustidan yegani bir tuyur qand ham, bir bo'lak go'sht ham topmay qolib, oxiri maslahatlashib, Ahmad sardorning mollarini zakot hisobiga, sirtidan yuz cllik qo'y, deb, ym ellik qo'ydan har kuni bittadan olib kelib yey bermakchi bo'libdi. Qirma deganni qo'yga yuboribdi.

— Agar Ahmad sardorning cho'poni: "Qo'y bermayman, deb taqashovlik qilsa, javobini Go'ro'g'libek beradi", deb bir qo'yni olib kela ber, — deb tayinlab yubordilar. Qirman borib Ahmad sardorning qo'yla-_n ridan bir qo'yni tutib, otiga o'ngarib, cho'poniga javobini Go'ro'g'Ii beradi, deb, olib qayta berdi. Cho'pon ' borib Ahmad Sardorga: "Go'ro'g'lining odami kclib bir qo'y olib ketdi, javobini sizga o'zi berar emish",— dedi. Ahmad sardor kun sayin intizomlashib, birlashib borayotgan Go'ro'g'iibekning yigitlarining avzog'idan qo'rqar edi. Cho'poniga: "Go'ro'g'iibekning odami kelsa, indama. Qancha qo'y olib ketganini hisoblab yura ber. O'zim bir kun borib Go'ro'g'libck bilan hisoblasharman", — deb qo'ydi.