Gimnastikaning revojlanish tarixi jismoniy tarbiya tizimidagi orni reja: Gimnastikaning vujudga kelishi

2.Aniqlilik. Atama ta’riflanayotgan harakat (mashq) yoki tushunchaning mohiyati haqida ochiq tasavvur beradigan bo’lishi kerak.
3.Qisqalik. Atamalar qisqa talaffuz etishga qulay bo’lgani ma’qul. Mashqlarga nom berish va ularni yozishni yengillashtiradigan qisqartiruv qoidalari ham shunga xizmat qilishi darkor.
Gimnastika atamalarini yasash usullari.
Atamalar yasashning eng ko’p tarqalgan usuli - mavjud so’zlarga yangi ma’no berish. Masalan, ko’prik, kirish, o’tish, chiqish kabi so’zlar gimnastikada ana shunday atamalardan hisoblanadi.
Ko’pincha atamalar so’zlarning, masalan, past-baland (bruslar), balanddan uzoqqa (sakrash) singari o’zaro birikishidan ham yasaladi.
Osilish, tayanish, tebranish, o’tirish va shu kabi ayrim so’zlar atama sifatida qo’llaniladi.
Statik holatlarni bildiradigan atamalar, masalan tayanish, bilaklarga tayanish, qo’ltiqlarga tayanish, kurakda turish, boshda turish, qo’llarda turish kabilar.
Tebranish mashqlarining atamalari muayyan harakatlantiruvchi faoliyat xususiyatlarini hisobga olib yasaladi. Masalan: bilaklarga tayanib turib oldinga siltanib ko’tarish, sakrash va sakrab tushish atamalari sport gimnastikasida gavdaning havodagi holatiga qarab belgilanadi. Masalan, oyoqlarni yig’ib sakrash, oyoqlarni kerib sakrash. To’ntarilish, badiiy gimnastikada gavda bilan oyoqlar holatiga qarab belgilanadi: yopiq sakrash, ochiq sakrash va hokazolar.
Gimnastika atamalarini qo’llanish qoidalari.
Gimnastikaning sport turlari bilan shug’ullana boshlaganlar mashqlarni o’rganish bilan bir vaqtda atamalarni ham bilib borishlari zarur. Yaxshi tayyorgarlik ko’rgan gimnastikachilar va akrobatlar, o’qituvchilar, trenerlar uchun atamalar alohida maxsus til bo’lib qoladi.⁹
Hamma atamalarni quyidagicha guruhlarga bo’lib chiqqan ma’qul:
1.Umumiy atamalar - bular mashqlarning alohida guruhlarini umumiy tushunchalarini ta’riflash uchun qo’llaniladi.
2.Asosiy (konkret) atamalar - bular mashqlarni mazmun belgilarini aniq ta’riflash imkonini beradi. Masalan, ko’tarilish, pastga tashlanish, aylanish, burilish, osilish, sakrab tushish va boshqalar.
3.Qo’shimcha atamalar - bular asosiy atamalarga aniqlik kiritadi, harakat yo’nalishini ijro etish usulini ko’rsatib beradi. Mashqning nomi odatda uning mohiyati ifoda etadigan asosiy atamalarni va harakatni, uning izchilligini aniqlab beradigan qo’shimcha atamalardan iborat bo’ladi. Zaruriyat tug’ilganda ijro xarakterini ta’kidlaydigan o’qitish so’zlari ishlatiladi (qo’lni keskin bo’shashtirib, mayin harakatlantiradi).