Геометрик баҳор: ўнгарилган тушлар

Ёдинг билан яш ам оқ оғир,
Я ш ам аслик оғир ундан ҳам,
« К езмоққа боғ, ботм оққа тоғн и нг —
Йўқлиги» сен бўлдинг. С ен си злик —
М ен и н г касбим , м ен и н г вазифам.
М уҳаббат - армонли тенгсизлик.
VI
Кўнгилда айрол и қ мавсуми,
В и д о туйғулари сондирар.
Сўнаётган шам каби ум ид
Ю рагимни оғир ёндирар.
Парпирайди ум идинг шами,
Д ў н и б борар ум идсизликка.
С ен кетган йўлларга — би р ками —
Қорлар ёғар. Қ ор - изликкина.
И зларингни кўмар қирм из қор,
Яралари битм ас хотирнинг,
Тугамайди бу ситам , бу зор.
Д у н ё тугар, ҳи ж рон йитм айди,
Н иҳояси йўқ асотирнинг:
Куйгунг келар, куйгунг кетмайди.
VII
Кўнгилда умидлар исёни
Ҳ аж ринг дарвозасин тепади.
А рм он ум идларнинг қонига
В исолинг хок и ни сепади.
87

---

Сонетарий
Юрак — ум идларнинг м озори ,
Уни ҳеч ким зиёрат этм ас.
Д илдан ун ути л м оқ озор и
М уҳаббатинг м исоли кетмас.
С ен эсан г, сен кела олм ассан ,
Д илдан кета олмаганингдай.
Ёдимни ёдингга солм ассан...
Туш ларимга ум ид ҳамласи
Бирдай, ўн дай, ю здай ва м ингдай,
Битта васл бўлм ас жамласанг.
VIII
С ен си злиги м кўнгил тарзимдир,
Ф алакни тўлдирди зорларим.
Атиргул худога арзим дир,
Арзларим гул бўлиб порлади.
М ўралайман кўкларга қўрқиб,
Гулларимдан силқийди қонлар.
Висолим га ҳаёт бер , Қўрқут,
Умидимга ато эт жонлар!
Қонлар теккан қанотларини
Булутларим ҳорғин силкир ва