Фалсафанинг предмети, мазмун ва моҳияти, жамиятдаги роли

Ақл пайдо бўлиши билан инсон ўзини фикрловчи мавжудот сифатида англай бошлайди, унда ўз «мени» ва ўзгалар ҳақида тасаввури шаклланади ва ривожланади.

• Ақл пайдо бўлиши билан инсон ўзини фикрловчи мавжудот сифатида англай бошлайди, унда ўз «мени» ва ўзгалар ҳақида тасаввури шаклланади ва ривожланади.

• Дунёқарашнинг функциялари:

• Билиш функцияси

• Қадриятларга
• муносабат

• Хулқ-атворни
• белгилаш

• (инсонда қизиқиш уйғо-
• тувчи барча саволларни
• ва муайян йўл билан то-
• пилувчи жавобларни ўз
• ичига олади, билиш-
• одамлар дунёқарашини
• бойитади);

• инсоннинг энг ав-
• вало, ўзини олий
• қадрият эканли-
• гини англашга,
• сўнгра атрофида-
• гиларни қадр-
• лашга ундайди);

• (инсонни ўз-ўзи-
• ни тарбиялаш
• жараёни)

• Дунёқарашнинг тузилиши

• Дунёни сезиш

• Дунёни идрок этиш

• Дунёни тушуниш

• Бу ўзини қуршаган
• дунёни сезгилар
• ёрдамида ҳиссий
• идрок этиш

• Бу атроф-борлиқни
• идеал образларда
• тасаввур қилиш

• Инсон ва уни қуршаган
• дунёнинг моҳиятини аниқлаш,
• шунингдек табиатда юз
• берувчи воқеалар ва
• жараёнларнинг ўзаро алоқаларини
• тушунишга қаратилган
• ақлий фаолияти

• Дунёкарашнинг тарихий шакллари

• Мифология

• Дин

• Фалсафа

• Фан

• Мифология дунёкараш сифатида

• Миф – бу турли халқларнинг дунёнинг келиб чиқиши,
• табиат ҳодисалари, фантастик мавжудотлар,
• худолар ва қаҳрамонларнинг ишлари ҳақидаги тасаввурини
• ифодаловчи муайян тарзда тизимга солинган дунёқарашдир.

• «Миф» тушунчаси юнонча mythos сўзидан келиб
• чиққан бўлиб, афсона, ривоят деган маънони англатади.

• Мазкур тизимга солишнинг муҳим шакллари эпос, эртаклар,
• афсоналар, ривоятлар бўлиб, мифлар аввало
• улар орқали ифодаланади. Шу тариқа тўпланган
• билимлар ва тажриба кейинги авлодларга ўтиши ҳам таъминланади.

• Миф, инсоният тарихининг илк босқичларида, одамлар
• хулқ-атвори ва ўзаро муносабатларини тартибга солиш
• функциясини бажарган, чунки унда ахлоқий қарашлар,
• инсоннинг борлиққа эстетик
• муносабати ўз ифодасини топган.

• Мифлар жавоб бермокчи бўлган
• асосий саволлар

• • Оламнинг, Ернинг ва инсоннинг пайдо булиши;

• • табиат ҳодисаларини тушунтириш;

• • инсоннинг ҳаёти, тақдири ва ўлими; инсон
• фаолияти ва унинг эришган ютуклари;

• • ахлок, бурч, шаън саволлари.

• Миф хусусиятлари

• Табиатни инсонийлаштириш;

• • фантастик худоларнинг борлиги, уларнинг
• мулоқоти, инсон билан алокада булиши;

• • абстракт мулоҳазаларнинг йуклиги
• (рефлексиялар);

• Мифларнинг конкрет ҳаётий масалаларгни
• ечишга каратилганлиги (хужалик, офатлардан
• асраш ва б. д.);

• • мифологик сюжетларнинг бир хиллиги
• ва юзакилиги.

• Мифологик тафаккурнинг ўзига хос хусусиятлари

• Бу оддий ривоят,
• бирор бир воқеа ҳақидаги
• ҳикоя эмас, балки оғзаки
• матннинг архаик онгдаги
• воқеа-ҳодисаларга,
• инсонга ва у яшаётган
• дунёга таъсир кўрсатувчи
• муайян борлиқ
• сифатидаги инъикос.

• Инсоният тарихининг илк
• босқичларида
• одамлар хулқ-атвори ва
• ўзаро муносабатларини
• тартибга солиш функциясини
• бажарган. Чунки, унда ахлоқий
• қарашлар, инсоннинг
• борлиққа эстетик муносабати
• Ўз ифодасини топган.