Erix Mariya Remark qalamiga mansub “G’arbiy frontda o’zgarish yo’q” asari haqida

 “O‘tmishga yo‘lni yo‘qotdim, quvg‘indiga aylanib qoldim;qancha urinmay,qancha yolvormay hamma narsa sukutda;xonamda ma‘yus o‘tiraman,o‘tmish xuddi mahbusdan yuz o‘girganday,mendan o‘zini olib qochadi.Lekin unga la‘nat o‘qimayman,balki vaqti-soati kelib,menga yana ko‘ksini ochar.Men askarman, askar hamma narsaga tayyor turishi kerak”

•  “O‘tmishga yo‘lni yo‘qotdim, quvg‘indiga aylanib qoldim;qancha urinmay,qancha yolvormay hamma narsa sukutda;xonamda ma‘yus o‘tiraman,o‘tmish xuddi mahbusdan yuz o‘girganday,mendan o‘zini olib qochadi.Lekin unga la‘nat o‘qimayman,balki vaqti-soati kelib,menga yana ko‘ksini ochar.Men askarman, askar hamma narsaga tayyor turishi kerak”
•  Urush mana shu yosh bolalarning taqdiriga qanday ta‘sir qildi?
• Bo‘shliq.
• Ularda na kelajakka ishonch,na buguniga orzu-havaslarni singdirish kabi tuyg‘ularni o‘ldirdi.Urush ularning murg‘ak onggini o‘zining jasadlari bilan ko‘mdi.
• Befarqlikka o‘rgatdi.Shafqatsizlikka boshladi.Ammo insoniylikdan ular voz kechishmadi.Ular insonning qadri urush maydonida bir chaqalik qadr -qimmatga ega emasligini yaxshi tushunishdi va oldidagi sherigiga yanada mahkamroq dalda bo‘ldi.
• Asar o‘qish davomida Zulfiyaxonimning bir misrasi qulog‘im ostida bot-bot yangradi: “Urush noming o‘chsin jahonda”
•  Jismonan kemtik, ma‘naviy onggida evrilishlar pallasi bo‘lgan,bolaligini,qadrdon qishlog‘i-yu,aziz tuyg‘ularini qoldirib kelgan,umrining eng go‘zal pallasini qon halqoblari orasida,jon hovuchlab o‘tkazgan 18, 19, 20 yoshli bolalarning alamli qismatini bilishimiz shart!
• Birinchi o‘ldirgan odamidan uzr so‘rab,oilasini boqishni zimmasiga olishini aytib afsus chekib,yig‘lagan go‘dakning dil daftari bu!