Eritmalar va ularning xossalari

Kimyoviy eritmalar. Ular kimyoda bir hil aralashmalar sifatida tanilgan. Ular ikki yoki undan ortiq moddalarning barqaror aralashmalari bo'lib, unda bitta modda (eritilgan modda) boshqasida (erituvchi deb nomlanadi) eriydi. Eritmalar aralashmadagi hal qiluvchi fazasini qabul qiladi va qattiq, suyuq va gazsimon fazada bo'lishi mumkin.
Tabiatda aralashmalarning ikki turi mavjud: heterojen aralashmalar va bir hil aralashmalar. Geterogen aralashmalar bu ularning tarkibida bir xillik bo'lmagan va ularning tarkibiy qismlarining nisbati ularning namunalari bo'yicha o'zgarib turadigan aralashmalardir.
Boshqa tomondan, bir hil aralashmalar (kimyoviy eritmalar) - bu qattiq, suyuq yoki gaz aralashmalari - bu turli xil fazalarda bo'lgan tarkibiy qismlar orasidagi mumkin bo'lgan birlashmalardan tashqari - ularning tarkibiy qismlari tarkibiga ko'ra teng nisbatda bo'linadi.
Aralashtirish tizimlari bir hillikni izlaydi, masalan, suvga rang beruvchi qo'shilsa. Ushbu aralashma heterojen bo'lib boshlanadi, ammo vaqt birinchi birikmaning suyuqlik orqali tarqalishiga olib keladi va bu tizim bir hil aralashga aylanadi.
Eritmalar va ularning tarkibiy qismlari kundalik vaziyatlarda va sanoatdan laboratoriyaga qadar bo'lgan darajalarda ko'rinadi. Ular taqdim etadigan xususiyatlar va ular orasidagi kuchlar va jozibadorlik tufayli o'rganish ob'ekti.
Turlari
Ko'p xususiyatlar va mumkin bo'lgan jismoniy holatlar tufayli echimlarni tasniflashning bir necha yo'li mavjud; Shuning uchun ularni toifalarga ajratishdan oldin echim turlari o'rtasidagi farqlar nimaga asoslanganligini bilish kerak.
Eritmaning turlarini ajratish usullaridan biri bu uning konsentratsiyasi darajasidir, uni eritmaning to'yinganligi deb ham atashadi.
Eritmalar eruvchanlik deb ataladigan sifatga ega, bu ma'lum miqdordagi erituvchida eritilishi mumkin bo'lgan eritmaning maksimal miqdori.
Eritmalarning konsentratsiyasi bo'yicha tasnifi mavjud bo'lib, ularni empirik eritmalar va titrlangan eritmalarga ajratadi.