Ekoton turlar chegarasi nafaqat ekotizimlarni ajratadi,
balki ularni o’ziga xos birlashtiradi. Katta ierarxik sathlarni
tashkil topishida bog’lovchi tugun bo’lib qatnashadi.
O’rmoncho’lni o’rmon va cho’l ekotizimlar oralig’idagi
global ekoton sifatida qarash mumkin. Vertikal chegaralarni
ajratish murakkabroq. Masalan, ba‘zi mualliflar (A.R.Reytyum,
K.N.Dyakonov va boshq.). geomajmualar yuqori chegarasining
holatini, ularning toksonomik darajasi bilan to’g’ridan-to’g’ri
bog’liq deb hisoblashadi. Boshqa mualliflarning (masalan,
A.G.Isachenko) ko’rsatishicha, ko’pgina atmosfera hodisalari
(bulutlilik, yo
ғ
inlar va boshq.) qaysi balandlikda shakllanishiga
bog’lik bo’lmagan holda, biogeotsenozda ham yuqori darajadagi
toksonlarda ham teng ko’rsatkichda tavsiflanadi. N.L.
Beruchashvili bo’yicha, biogeotsenozning yuqori chegarasi eng
baland daraxtlar uchi bilan aniqlanadi. Mualliflarning fikricha, bu
biogeotsenoz, biotsenoz yig’indisi deb tushunilib, tashqi muhit
qayta shakllanishi (o’zaro ta‘sir), ko’proq (bu holda havo massasi)
o’simlik qatlamlarida seziladi.
Quyi chegarani belgilashda umumiy tushuncha yo’q.
M.A.Glazovskiy quyi chegarani o’simliklar tizimi ildizlarining
asosiy qismi joylashgan (99% ko’proq) quyi sathdan o’tkazishni
tavsiya qiladi.
Boshqa mualliflar esa uni yumshoq va asosiy tog’ jinslari
birlashgan joydan, sizot suvlari sathi-holatiga qarab, doimiy
o’zgarmas harorat chuqurligi va boshqalar orqali o’tkazishni taklif
qiladi. Bu holatda ba‘zi neftgaz qatlami mavjud bo’lgan
hududlarda yer yuzasidan 3-4 km chuqurlikda topilgan anaerob
bakteriyalarni nima qilish kerak?
Ekotizimlarning vaqtinchalik chegaralari undan ham
murakkabroq masala. Vaqtning bir tomon yo’nalishiga bog’liq
Yirik meteoritlarning qulashi davrida katta miqdorda
energiya ajralib chiqadi: kraterning diametri 1 km bo’lganda –
1,2·10
18
, 100 km – 3·10
24
va 1000 km – 5·10
27
J ajralib chiqadi.
Bu 1883 yilda insoniyat tarixida eng yirik halokatli vulkan
hisoblangan Krakatau vulkoni portlashidan (portlash energiyasi
1,8·10
22
J) hosil bo’lgan energiyadan 5 martaga ortiqdir.
Taqqoslash uchun AQSh termoyadro uskunalarida hosil qilingan 5
Mt portlashda 8 seysmik magnit qimirlash sodir bo’ladi va
5,7·10
16
J energiya ajralib chiqadi.
Hayvonlarninng eng ko’p qirilib ketishi ma‘lum mezozoy
va kaynazoy eralari chegarasida sodir bo’lgan. Shu munosabat
bilan Moskvada (1984) bo’lib o’tgan XXVII Xalqaro geologik
kongressda professor D.Mak-Larenning (Kanada) faunalarni
global qirilib ketish davri iridiyani, indikator sifatida
cho’kindilarda meteorit moddalari aralashmasining katta tarkibi,
unchalik uzoq bo’lmagan vaqtda avj olganligi to’g’risidagi
ma‘ruzasi qizg’in kutib olindi. Ortiqcha iridiya miqdori bo’r
davriga qarashli qatlamlarida topilgan. Yer bilan to’qnashgan
meteoritning diametri 10 km ga yaqinligi aniqlandi. Astronom A.
Krjivskiy xuddi shu kongressda, portlashdan hosil bo’lgan
energiya 10
4
– 10
6
vodorod bombasi portlashiga 100-1000 metr
balanlikka ega bo’lgan tsunami to’lqini (meteoritlarning
okeanlarga qulashi), bug’langan suvdan hosil bo’lgan bulutning
diametri 100-1000 metr va balandligi 100 km bo’lib, u
mintaqalarning qirg’oq oldi qismlarida xarobalik va global sovuq
tushishiga sabab bo’ladigan energiyaga teng. Bu mezozoy
erasidagi stenoterm organizmlarga halokatli ta‘sir qildi. M.I.
Budiko (1982) taklif qilganidek, mezozoy davrining ikkinchi
yarmida atmosferada kislorod miqdorining kamayishi vaziyatni
qiyinlashtirdi, bu esa ko’plab hayvonlarning biologik qarshiligini
kamaytirdi, xususan yirik va uchadiganlarning (masalan
dinozavrlar) biologik karshiligini kamaytirdi.
Do'stlaringiz bilan baham: |