Yoilanm a m eh n at bilan shug‘ulianuvchilar soni ishga yaroqli aholining
90 foizini tashkil etadi. U larning uchdan ikki qismi xizm at ko‘rsatish sohasida
m ehnat qiladi. Y ollanm a ishchi kuchi yuqori m alakaga ega. Bu hol ularga
yuqori ish haqi olish im konini berdi. B inobarin, ularning m oddiy ta ’m inoti
keskin yaxshilandi. Bugungi kunda G ‘arb davlatlari aholisining uchdan ikki
qism ini o ‘rta tabaqa vakillari tashkil etadi. A holining o ‘ndan bir qism igina
boy-badavlat qatlam ga m ansubdir. Aholining 20 foizigacha b o ‘lgan qismi
kam bag‘al hisoblanadi. U lar davlatning ham da xayriya jam g ‘arm alarining
yordam ini oladilar.
Keyingi 50-yil ichida G ‘arbda kom m unizm m af-
kurasi t o ‘la m a g ‘lu b iy atg a u c h ra d i. F ash izm
g ‘oyalari t o ‘la b arh am top m ag an b o ‘lsa-da, u
endilikda ijtimoiy tayanchga ega emas. Bugungi
kunda G ‘arb jam iyatid a konservatizm , liberalizm,
sotsializm va m illatchilik kabi g ‘oyaviy yo‘nalishlar mavjud. Siyosiy partiyalar
ularning birini o ‘z m afkuralariga asos qilib olganlar. U rushdan keyingi yil-
larda G ‘arbiy Y evropaning q ato r davlatlarida konservativ partiyalarning
tiklanishi dinning kuchli ta ’siri natijasi b o ‘ldi.
U rush, un in g d ah sh a tli o q ib atlari aholi o ‘rtasid a d in n in g t a ’sirini
kuchaytirdi. M asalan, Italiyada X ristian-dem okratik partiyasining, G F R
da X ristian-dem okratik ittifoqi va X ristian-sotsialistik ittifoq partiyalarining
vujudga kelishi an a shu om il bilan izohlanadi.
Ayni paytda Fransiya, Belgiya, Avstriya va G ollandiyada ham diniy
partiyalar jam iyat siyosiy hayotida sezilarli kuchga aylangan edi. AQSH va
Buyuk Britaniyada kuchli ikki partiyaviy tizim saqlanib qolaverdi. Sotsialistik
va sotsial-dem okratik partiyalarning ham t a ’siri o ‘sib bordi. XX asr 90-
yillari oxiriga kelib Yevropa Ham jam iyatiga a ’zo 15 davlatning 13 tasida
hukum atni shu partiyalar vakillari boshqarishdi.
U rushdan keyingi yillarda G ‘arbning deyarli barch a yetakchi davlatlarida
(A Q SH dan tashqari) yangi konstitutsiyalar qabul qilindi. Ular zam on talabiga
mos dem okratik ruhdagi konstitutsiyalar edi. C h u n o n ch i, Fransiya, G F R ,
Italiya va boshqa davlatlar konstitutsiyalarida urushning xalqaro m ojarolarini
hal etish vositasi ekanligini qoralovchi m oddalar o ‘z ifodasini topdi. Yaponiya
Konstitutsiyasiga esa Y aponiya urushga milliy siyosat vositasi sifatida qarash-
dan voz kechadi, degan m odda kiritildi.
Bugungi kunda ijtimoiy taraqqiyotning quyidagi
ikki asosiy m odeli mavjud:
1. Liberal-dem okratik taraqqiyot m odeli.
2. T otalitar taraqqiyot m odeli. Bu ikki m odel
o ‘rtasidagi qaram a-qarshilik hozirgi kunda ham davom etm oqda. Agar XX
asrning 20—40-yillarida totalitar taraqqiyot m odelining mavqei kuchli b o lg a n
b o lsa , 1950—2001 -yillar oralig‘ida liberal-dem okratik taraqqiyot m odeli keng
quloch yozdi.
Do'stlaringiz bilan baham: