Chizma geometriya

1. Markaziy proeksiyalash usuli.

Narsaning proeksiyasini hosil qiluvchi proeksiyalovchi nurlar bir nuqtadan chiqqan bolsa, bunday proeksiyalash markaziy proeksiyalash deb ataladi.

Bu usulning asosiy mohiyati shundan iboratki, bunda proeksiyalash markazi S deb ataluvchi qozgalmas nuqta beriladi va hamma proeksiyalash nurlari shu qozgalmas nuqtadan otadi.
Masalan, fazoda A, B, C nuqtalar berilgan (1 - chizma), ularning P tekislikdagi proeksiyalarini chizish kerak. Buning uchun shu nuqtalarni proeksiyalash markazi S bilan tutashtiruvchi proeksiyalovchi nurlar otkazilsa, nurlar P proeksiyalar tekisligi bilan kesishib a, b, c nuqtalarni hosil qiladi. Bu a, b, c nuqtalar fazodagi A, B, C nuqtalarning P tekislikdagi proeksiyasidir.

P- proeksiyalar tekisligi S- proeksiyalash markazi A,B,C-fazodagi nuqtalar [SA), [SB), [SC)- proeksiyalovchi nurlar [SA)  P= a –fazodagi A nuqtaning markaziy proeksiyasi [SB)  P= b - fazodagi B nuqtaning markaziy proeksiyasi [SC)  P= c - fazodagi C nuqtaning markaziy proeksiyasi

1 – chizma.
Agar D nuqtani fazoda emas, balki P proeksiyalar tekisligiga tegishli deb olsak, u holda uning markaziy proeksiyasi d ozi bilan P proeksiyalar tekisligiga ustma – ust tushadi ya’ni
() D  P d = D.


A, B, C, D nuqtalar – P tekislikka xos nuqtalardir.

Agar fazoda K nuqtani shunday tanlab olsakki undan otuvchi proeksiyalovchi nur proeksiyalar tekisligi P ga parallel bolsa, K nuqtaning proeksiyasi nazariy jihatdan cheksizlikda boladi.