C h e t e L m u s I q a t a r I x I

q o‘yilgan edi. Shu vaqtdan boshlab romanik opera unga xos boMgan
borliq va xayolotning uyg‘unligida jadal rivojlana boshlaydi.
Operada xalqona sujet, dehqonchilik va ovchilik hayotining rangdor
manzaralari, tabiatning poetik obrazi o ‘z ifodasini topgan. Bu asarida
Veber xalq musiqiy ijodiga tayanadi, m aishiy janrlar (vals, marsh, turli-
tuman xalqona q o‘shiq shakllari)dan keng foydalandi. Shuningdek,
operani umumiy romantik kolorit, musiqiy-garm onik vositalar va tembr
b o4 yoq lari ning 
yangiligi, 
leytm otivlam ing 
amaliy 
roli, 
orkestr
ahamiyatining kuchaytirilishi farqlab turadi. Operada yuksak darajada
rivojlangan opera shakllari bilan unchalik katta bo‘lmagan q o ‘shiqona
qurilishlar va janriy 
sahnachalar 
erkin 
hamda tabiiy 
ravishda
omuxtalashib ketadi.
Veber 
musiqiy 
romantizm 
taraqqiyotining 
ilk 
davridagi
kompozitorlar izlanishlarini umumlashtirgani em as (E. T. A . Gofm an, L.
Shpor), balki o ‘z ijodi bilan R. Vagner m usiqiy dramaturgiyasi
tamoyillarining yuzaga kelishi uchun ham zamin hozirladi.
V ebem ing 
"Evrianta" 
operasi 
(1823-yil, 
Vena, 
m uallif
boshqaruvidagi postanovka) k o‘pplanli tarixiy-afsonaviy 
ritsarona
romantik operalaming yangi turini namoyon etdi. U Vagner yaratgan
ritsarona «Tangeyzer» va «Loengrin» operalari uchun zamin bo‘ldi.
V ebem ing so ‘nggi operasi "Oberon" (1826-yil, London) afsonaviy
romantik 
opera janrini 
boshlab 
berdi. 
Unda