Bu kitobchani katta yoshdagi odamga bagHshlaganim uchun bolalardan kechirim so‘rayman. 0 ‘zimni oqlash

[>i
—
Sizlar chiroylisizlar, ammo dilingiz bo‘m-bo‘sh^
— deya davom etdi Kichkina shahzoda. — Sizlarni deb 
odamning qurbon bo‘lgisi kelmaydi. Albatta, feruzai 
gulimga tasodifan ko‘zi tushib qolgan o ‘tkinchi uni 
so‘zsiz sizlarga o‘xshaydi, deb aytishi mumkin. AmmcT 
uning yolg‘iz o‘zi menga sizlaming barchangizdan ko‘ra 
qadrliroq. Chunki men har kuni sizlarni emas, uní* 
sug‘organman-da. Parda tortib, shisha qalpoq tutib’ 
sizlarni emas, uni izg‘irin-u sovuqlardan asrab- 
avaylaganman. Uni deb, kapalaklar tezroq ochilib 
chiqib u bilan o ‘ynasin, deb g ‘um baklar olib 
kelganman. Men uning arz-u dodini ham, noz-u 
firog‘ini ham eshitganman, hatto sukutga cho‘mgarí>
70

---

ehog‘larida ham ko‘nglini sezib turganman. U — 
ineniki, u mening yolg‘izim, yagonam...
Shundan so‘ng Kichkina shahzoda Tulkining yoniga 
qaytib keldi:
- Xayr, yaxshi qol... — dedi u.
- Xayr, yaxshi bor, — dedi Tulki. — Mana senga 
aytmoqchi bo‘lgan sirli gapim: faqat ko‘ngil ko‘zigina 
ochiq, eng asosiy narsani ko‘z bilan ko‘rolmaysan.
- Eng asosiy narsani ko‘z bilan ko‘rolmaysan, — 
dob takrorladi Kichkina shahzoda, bu hikmatni eslab 
i|olish uchun.
- Guling senga shuning uchun ham qadrliki, unga 
ko‘nglingni bergansan.
- Chunki unga ko‘nglimni berganman... — deb 
takrorladi Kichkina shahzoda yaxshiroq eslab qolish 
uchun.
- Odamlar bir haqiqatni unutdilar, — dedi Tulki,
ammo sen aslo yodingdan chiqarma: kimniki qo‘lga
o'rgatgan bo‘lsang, uning taqdiriga hamisha javobgarsan. 
Unutma, feruza guling uchun ham javobgarsan.
- Feruza gulim uchun javobgarman... — deb 
lakrorladi Kichkina shahzoda yaxshiroq eslab qolish 
uchun...
XXII
- Salom, — dedi Kichkina shahzoda.
Salom, — deb javob qildi bekat nazoratchisi.
- Nima qilib turibsan bu yerda? — deb so‘radi 
Kichkina shahzoda.
- Yo‘lovchilami saralayapman, — dedi nazoratchi.
Mingta-mingta qilib poyezdga o‘tqazaman-da, biri-
Itl o'ngga, ikkinchisini so‘lga jo ‘nataman.
Shu payt yop-yorug‘ derazalarining oynalarini
71

---

yarqiratgancha tezyurar poyezd gumburlab o‘tib qoldi. 
Bekat nazoratchisining do‘konchasi ham zirillab ketdi,
— Namuncha shoshadi bu? — deb hayron bo‘ldi 
Kichkina shahzoda. — Shunchalik oshiqib nimani 
izlaydi?
— Buni hatto mashinistning o‘ziyam bilmaydi, -
dedi nazoratchi.
Ikkinchi tomonga ham qarab tezyurar bir poyezd 
pishqirgancha shovqin solib o‘tib ketdi.
— Bu boya o ‘tib ketganga yetib olmoqchimi? — 
deb  
so‘radi Kichkina shahzoda.
— E, qayoqda, — dedi nazoratchi. — Vagonning 
ichida hozir hamma yo uxlab yotibdi, yo deraza oldida 
qo‘l qovushtirgancha esnab o ‘tiribdi. Faqat bolalargina 
bumilarini oynaga tirab tashqariga tikilib ketayotgan 
bo‘lsa kerak.
— Faqat bolalargina nima izlab yurganini biladi, -
dedi Kichkina shahzoda o‘zicha. — Ular latta qo‘- 
g‘irchoqqa ham yurak-bag‘rini berib mehr qo‘yadi, 
shu sababli u ularga benihoya qadrli bo‘lib qoladi.