Bruce Lee bir o‘zi butun dunyoni kung-fuga qiziqishga unday oldi. Birdaniga Bruce Lee ko‘plab kino shirkatlari orzu qiladigan aktiyorga aylandi.
Folklior musiqasi ishtiyoqmandlari New-York jamyatining azosi Fil Oks uch soat davomida Bruce Lee ning ishtirokidagi 2 ta filimni ko‘rganda qanday hayratga tushganini eslaydi: "Ko‘zlarimga ishonmasdim: bungacha samuraylar haqidagi Yapon filimlarini ko‘rgandim, lekin ekranda Bruce Lee o‘z sa‘natini namayon etayotganini anglab yetishga mutlaqo tayor emas ekanman. Filimlarga assos qilip olingan voqealar ancha oddiy bo‘lib, adolatli qasos haqida edi. Filimlarda avalgi kung-fu maktablarini ko‘rsatishadi va ustozlardan keksarog‘i , shogirdlariga "Men sizlardi dunyodagi eng zo‘r jangchi bo‘lishga o‘rgataman. Lekin siz ohirgi zaruryat bo‘lmagunga qadar hech kimga hech qanday zarar yetqazmasligingiz shart"-deydi. Kegin maktabdagilarni kimdir qattiq taxqirlaydi: bu raqobachi maktab hujumi yoki ustozi yohud yaxshi ko‘rgan qizning o‘ldirilishi bo‘ladi. Qahramon (Bruce Lee)- maktabning eng yaxshi jangchisi qasos olishni talab qila boshlaydi. U so‘ngi daqiqagacha buni istamaydi, o‘zni tutib turgandi. Lekin endi boshqa iloji qolmagan. Keyin tasmaga tushirilganlari ichida eng hayajonli sahifalar boshlanadi. Bu qurolsiz kishi ellik kishiga qarshi. U ablahlar orasidan karate usullari yordamida o‘ziga yo‘l ochib o‘tib boradi. Shu damlarda uning mushtlari, tirsaklari, oyoqlarini ko‘rsangiz-a! Xech qanday kinematografiklar yo‘q, axir. Zaldagi tomashabinlar "ox-voy" qilishadi, hali qarasangiz qarsaklar guldiraydi, bir qarasangiz atrofdagilar xayajonli qiyqirip o‘rnilaridan turip ketadimi-ye! Mana filimning avj nuqtasi boshlandi. Bruce ablaxlarning eng kattasiga yetib keladi. Va...o‘ta go‘zal raqs boshlanadi (bir muhbir, Bruce Lee ning harakatlari oldida raqqos Rudolf Huriev sahnada yuk masinasi haydovchisidek bo‘lip qoladi degan o‘xshatishni ishlatgan edi). Bruce Lee ning rol o‘ynaganda doyim yarim mast, soqoli o‘sip ketgan qaroqchi sifat Jeyms Ariessning ijrosidagi bachkanalikni ko‘rmaysiz. U eng g‘ayrioddiy vaziyatlardan ham chiqip ketadigan Jeyms Bondning g‘ayriinsoniy super qahramondek emas, unda singan stollar qaliligi qog‘ozdek keladigan stakanlar bosib-yanchib yuradigan Jon Uayning bolg‘asimon mushtlari ham yo‘q. Yo‘q-yo‘q Bruce Lee ning harakatlari komillikning yuqori nuqtasiga yetgan tana harakatlari edi. Bazan Bruce Lee ning o‘zi raqiblaridan shavqatsiz o‘ch olsa-da, bu qahirda doyim to‘zarish va oddiylik namayon bo‘ladi.
Bruce Leening harakatlaridan ham ko‘ra (balkim bu eng muhumidur) uning yuzi va uning harakatiga chorlovi falsafiy qoydalari etiborni tortardi. U raqiblarini hujumini qaytarayotgan yoki o‘zi hujum qilayotgan payitda qiyofasini tasavur qilish qiyin. Bazan u his xayajini eng yuqori cho‘qqisiga chiqadi, jazavaga tushadi, zarba berayotganda zarba natijasini miyasi, ongida "xis qiladi" va o‘zini jamlash, qilmishidan g‘azablanish tuyg‘usiga to‘la nigohi, butunlay o‘zga olamdagidek ma‘no kasb etadi".