Бошланғич таълим педагогикаси ва методикаси факулктетлари

чиқди ва дарҳол ўчоққа қоэон осиб, ўт ёқди, 
кейин
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

сигир соғиб, қатиқ уйитди, кейин шом 
тўшалганда
отасини ийдирди...
(Мамадали Маҳмудовдан)
4 - вариант
Кимдир уни кўчага итариб юборди.
Уша кўйи ҳамон саргардон юрибди. Ҳамон тенти-
райди. Маконини излаб санқийди. Ушанда тинчини ҳам
йўҳотган экан, ҳамон иэлаб топа олмайди. 
Шу сил-
товда йўҳотганларини на бир идора, на чизган сурат-
лари, на алам устида 
орттирган 
ошиқлари 
қайтара
олди унга. Ҳеч ким ҳеч нима инъом эта алмади...
Жаҳон тепада Фидоевнинг бошига қаради. 
Нега-
дир кўзи тинди. Қулоқлари шанғиллай бошлади. Хаё-
лига энаси келди: мунис, меҳрибон, беозор. 
Сочлари
Фидоевникига ўхшаш оқ оралаган. 
Кир қорга 
ўх-
шайди. Қулоқлари остида шу беозор кампирнинг ач-
чиқ бир гапи жаранглайди: «Қиз туққунча тош туғсам
бўлмасмиди?!» Жаҳоннинг юзи чатнаб, олов 
бўлиб
ёна бошлади. Шу ердан чиқиб кетса бу 
азоблардан
халос бўладигандек сассиз эшиккача борди. «Қайтар
эшигннгни қаттиқ ёпма», дегувчи эди онаси. Бу гўша-
га яна қайтади, мажбур. У қайрилиб қаради. Қирми-
зи 
лабларн табассумга 
монанд 
йўсинда 
тнришди.
Қайтди. Келиб Фидоевнинг қарилик нухси урган пўр-
силдоқ юзидан 
ўпган бўлди, 
ўпа туриб 
кўзларини
чирт юмди.
(Гулноэа Эрназаровадан)
5- вариант
Султонмурод мажлисдагиларнинг