Боҳодир эшов

Темур давлатининг
барпо этилиши 
. Амир Тумур ҳокимият тепасига 
келгач, деярли бир асрлик бош бошдоқлик ҳукм сурган мамлакатга қонунлар 
жорий этиб, тартиб ўрнатиш осон эмас эди. Уни фақатгина кучли сиѐсат 
юргизиб, мамлакат қудратини мустаҳкамлаб амалга ошириш мумкин эди. Темур 
ўзига мустаҳкам таянч барпо этиш мақсадида дастлаб барлос қабиласидан махсус 
гвардия ташкил қилади. Чунки бундай ишончли гвардия айниқса унинг сиѐсий ва 
ҳарбий курашлари учун зарур эди.
Шунингдек, Амир Темур давлат бошқарувини ўз қўлига олган бўлса-да, аммо 
мавжуд шарт-шароитда амалий қадамлар қўйиб бориш ниҳоятда оғир эди. Зеро, 
мамлакат ѐ бирон-бир вилоят, ѐки ижтимоий табақа доирасида каттагина мавқега 
эга бўлган амирлар аввал бошда унинг ҳукмронлигини тан олган бўлсалар-да, 
улар билан Амир Темур ўртасидаги муносабат бундан буѐн уларга ва уларнинг 
намоѐндаси бўлмиш ижтимоий муҳитга нисбатан юргизиладиган сиѐсат билан 
кўп жиҳатдан боғлиқ эди. Айнан шунинг учун ҳам 1370 йилнинг ўрталарида 
Самарқандда ўтказилган қурултойда Амир Темур барча вилоятлардан нуфузли 
амирлар, лашкарбошиларни йиғиб, уларга ҳар бирининг мавқеи ва мартабасига 
қараб бирон-бир мансаб ва мулк (вилоят, туман, шаҳар) тақсимлаб беради, катта-
катта совғалар улашади. Бу ҳақда Соҳибқироннинг ―Тузукларида‖ шундай 
дейилади: ―Булардан мол-дунѐга ҳирс қўйган очқўз ва таъмагирларига мол-ашѐ 
ваъда қилдим, мансаб-мартабага ва мамлакатларни бошқаришга кўз тиккан 
амалпарастларга қўлим остидаги мамлакат ва вилоятлардан бирининг 
ҳокимлигини бердим‖. 

---

224 
Амир Темур Мовароуннаҳрнинг қонуний ҳукмдори сифатида мамлакат 
ҳудудларини бирлаштиришга киришар экан, ҳудудлар устига дабдурустдан 
ҳарбий юришлар қилмасдан, келишувчилик сиѐсатини тутди. Шу боис ҳам у 
Амударѐ ва Сирдарѐ оралиғидаги ерларни, Фарғона, Шош вилоятларини ўз 
тасарруфига киритишда унчалик қийналмади. Аммо, Хоразмда аҳвол бошқача 
эди. Хоразмнинг ўша даврдаги ҳукмдорлари (Ҳусайн Сўфи, Юсуф Сўфи) Олтин 
Ўрда таъсирида бўлиб, элчилар жўнатилганлигига қарамай бир неча йил Амир 
Темур ҳокимиятнини тан олмадилар. Шунинг учун ҳам Амир Темур Хоразм 
устига беш маротаба (1371, 1373, 1375, 1379, 1388 йиллар) қўшин тортишга 
мажбур бўлади. 1388 йилдан сўнг Хоразм Амир Темур давлати таркибига кирган. 
Амир Темурнинг ҳарбий юришлари 1386 йилдан бошлаб ―уч йиллик‖, 1392 
йилдан ―беш йиллик‖, 1399 йилдан ―етти йиллик‖ урушлар номини олагн. XIV 
асрнинг 80-йиллари ўрталарига келиб бутун Хуросон Соҳибқирон ихтиѐрига 
ўтади. ―Уч йиллик‖ уруш даврида Амир Темур Озарбайжон, Табриз, 
Мозандарон, Ғилонни бўйсундиради. Шундан кеийн у Кавказга юриш бошлаб 
Тифлис, Арзирум ва Ван қалъасини эгаллади.
1387-1388 йилларда Хоразмга давогар бўлган Олтин Ўрда хони Тўхтамиш 
Амир Темурнинг йўқлигидан фойдаланиб Мовароуннаҳрга ҳарбий юришлар 
уюштиради. 1388 йилнинг январида Амир Темурнинг қайтишидан хабардор 
бўлган душманлар чекина бошлайдилар. Амир Темурдан топшириқ олган 
амирлар, Ҳусайн, Шайх Али Баҳодир ва бошқалар душманни Сирдарѐ бўйидаги 
Сарисув деган жойда қувиб етиб, унга катта талофат етказдилар. 1388 йилнинг 
охиридаги яна бир тўқнашув (Сагарон, Каттақўрғон атрофларида) Тўхтамишнинг 
мағлубияти ва қочиб кетиши билан якунланди. 1395 йилнинг баҳорида 
Кавказдаги Терек дарѐси бўйида Тўхтамиш ва Амир Темур қўшинлари яна 
тўқнашдилар. Бу жангда Тўхтамиш қаттиқ мағлубиятга учради, пойтахт Сарой 
Берка ишғол этилди ва Олтин Ўрданинг қудратига қаттиқ зарба берилди. 
Таъкидлаш лозимки, Соҳибқироннинг бир мамлакатга қилган юришлари 
унинг бошқа мамлакатларга қилган юришлари билан кетма-кет борган. Хоразм, 
Хуросон, Эрон, Ҳиндистон юришлари бунга мисол бўла олади. Маълумки, 
Соҳибқирон ҳокимият тепасига келган даврда Эрон ва Хуросонда ҳам бир нечта 
кичик давлатлар мавжуд бўлиб, оддий халқ ва савдогарлар улардан кўп жабр 
кўрар эдилар. Амир Темур 1380 йилдан бошлаб Хуросон юришларини бошлайди. 
Тус, Нишопур, Сабзавор шаҳарлари унга жангсиз таслим бўладилар. 
Соҳибқирон Озайбаржонга бир неча бор ҳужум қилиб 1387 йилда уни 
эгаллашга муваффақ бўлади. 1392 йилда Арманистон ва Грузия Амир Темур 
измига ўтади. Шимолий Ҳиндистон ва Кашмир мусулмонлари қароқчилардан 
азият чекаѐтганлиги боис Темур Ҳиндистонга ҳам юриш қилиб, 1399 йил 
мартида бу ҳудудларни ҳам эгаллайди. 1400 йилда Амир Темур қўшинлари турк 
султони Боязид I ва Миср султони билан кураш олиб бориб, ўша йили Миср 
султони Фаражни тор-мор этди. 1402 йилда Амир Темур Анқара ѐнида Боязид 
билан иккинчи марта тўқнашди ва уни тор-мор этди. Темурнинг бу ғалабаси 
айниқса европаликларда катта таасурот қолдирган эди. Мисол учун, Боязид 
устидан қозонилган буюк ғалаба муносабати билан Франция қироли Карл VI, 

---

225 
Англия қироли Генрих IV ва Византия императори Темурга ўз 
табрикномаларини юборганликлари манбаларда маълум. Чунки, тадқиқотчилар 
тили билан айтганда, Европага улкан хавф солиб турган Боязид бошчилигидаги 
усмонийлар империясига берилган зарба учун эндигина уйғонаѐтган бутун 
Европа Амир Темурдан миннатдор эди.
1404 йилнинг май ойида Амир Темур Кичик Осиѐдан Самарқандга қайтиб 
келади ва Хитойга бўладиган юришга тайѐргарлик кўра бошлайди. 1404 йилда 
қаҳратон қишда Темурнинг 200 минглик қўшини Самарқанддан Хитой юришига 
чиқади. Ўша йили қиш Ўрта Осиѐ тарихидаги энг қаҳратон қишлардан бўлган 
эди. Сирдарѐнинг суви бир метрга музлаган, аскарлардан кўпининг қўл-
оѐқларини, қулоқ-бурунларини совуқ олган эди. Амир Темурнинг ўзи ҳам кўп 
ўтмай шамоллаб қолади. 1405 йил январ ойининг ўрталарида Ўтрорга тўхташга 
қарор қилишади ва бу ерда 18 феврал куни буюк жаҳонгир Соҳибқирон Амир 
Темур вафот этади. 
Амир Темур 35 йил давомида ҳарбий юришлар олиб боради. Ушбу юришлар 
натижасида улкан салтанат барпо этилдики, унинг таркибига Мовароуннаҳр ва 
унинг атрофидаги вилоятлар, Хоразм, Каспий атрофидаги вилоятлар, ҳозирги 
Афғонистон, Эрон, Туркия, Ҳиндистон, Ироқ, Жанубий Россия, Кавказ ва 
Ғарбий Осиѐнинг бир қатор давлатлари кирган. Амир Темурнинг улкан давлат 
барпо этишдаги фаолияти унинг мақсад ва режаларига кўра икки босқичга 
бўлинади. Биринчи босқич 1360-1386 йилларни ўз ичига олиб, бу даврда
Соҳибқирон Мовароуннаҳрда марказлашган кучли давлат барпо этишга 
эришади. Иккинчи босвич 1387-1404 йилларни ўз ичига олиб, бу даврда Амир 
Темур мамлакат қудратини мустаҳкамлаш пайида бўлди.
Амир Темур ўз салтанатини барпо этишда ўзига қадар мавжуд бўлган сиѐсий 
бошқарув тажрибаларидан кенг фойдаланади. Унинг давлати ўз таркибий 
тузилишига кўра кўпинча ҳарбий-сиѐсий тартибларга асосланган эди. Қудратли 
ҳукмдор давлатчилик ва бошқарув тарихини яхши билганидан бўлса керак, 
қадимги ва ўрта асрлар Шарқдаги турли давлатлар ва уларнинг сиѐсий ҳамда 
маъмурий идора усули, бошқарув тизимлари ҳақида кенг тасаввурга эга эди. 
Соҳибқироннинг давлат бошқарув тизими қўл остидаги бутун ҳудудда ягона 
марказлашган сиѐсий тартиб асосида қурилган бўлса-да, бу соҳада олиб борилган 
сиѐсат ўрта асрлар Ўрта Осиѐ давлатларида кенг қўлланилган идора усуллари 
тажрибаси билан бойитилган эди.