Bolalarning ijtimoiy moslashuvi

Kerakli jihozlar:hikoya mazmuniga mos rasmlar,bo’yoq qalam va qog’oz.

Mashg’ulotning borishi: Bolajonlar Vatan deganda nimani tushunasiz?Vatan qayerdan boshlanadi? Bizning Vatanimiz qayer? Savol-javoblar orqali bolajonlarning Vatan haqidagi tushunchalarini mustahkamlanadi. 3/4 bolaning Vatan haqidagi she’rlari tinglanadi.

“Vatanim”

Uyim hovlim ko’cham ham,

Maktablar-u bog’cham ham

O’sha mening Vatanim!

O’sha mening Vatanim!

Porlayotgan quyosh ham,

Dala qir tog’-u tosh ham

O’sha mening Vatanim!

O’sha mening Vatanim!

Butun dunyo tan olgan,

O’zbekiston atalgan

O’sha mening Vatanim!

O’sha mening Vatanim!

“O’zbekiston”

Do’stlar mening yurtumni,

O’zbekiston deydilar,

Dong’i tutgan dunyoni

Bo’g’-u bo’ston deydilar

Chaman erur bo’g’lari

Tog’liklari ulug’dir

Qir adir o’tloqlari

Gullolaga to’liqdir

Ozbekiston Vatanim,

Sensan mening Jon dilim!

Tarbiyachi: Har bir insonning o’z Vatani bo’lganidek qushlarning ham, o’simliklarning ham, hasharotlarning ham, hayvonlarning ham o’z Vatani bor. Hamma o’z Vatanini sevadi. Bugun sizlarga bir kabutarni o’z vatanini qanday sevishi haqida hikoya qilib bermoqchiman. Eshitishni hoxlaysizmi?

Hikoyaning nomi “Bir kabutar”. Diqqat bilan quloq soling. Hikoyada nimalar haqida so’zlangan ekan eshiting. Tarbiyachi hikoyani ifodali o’qib, beradi.

Bir kabutar

Bir tez uchar kabutar bor ekan. U juda uzoq uzoqlarga uchib borar ekan. Kunlardan bir kuni bir podshoh uni tutib olibdi va qafasga qamab qo’yibdi.

Qafas juda chiroyli ekan. Kabutarga don va suv berishibdi. Lekin kabutar donni yemabdi, suvdan ichmabdi. Chunki u hafa ekan. Ko’zlarini yumib, osmonda mazza qilib uchib yurgan kunlarini eslab yig’labdi. Falakning gardishi bilan bechora qush qafasda ko’p yillar qiynalibdi. Bir kuni qafasning eshigi ochiq qolgan ekan. Kabutar paytdan foydalanib, qochib ketibdi. U osmonga chiqib, xursand bo’lganidan gir-gir aylanibdi. Keyin o’z uyi tomon uchib ketibdi. Kabutar bir necha kunlik yo’lni bir pastda bosib o’tibdi. Uyiga yetib kelibdi... Qarasa, uychasi buzilib, vayron bo’lgan ekan.

Kabutar qattiq xafa bo’libdi. Ammo qaytib podshohnikiga bormabdi. “Podshohning qafasida nima qilaman?, u yer menga begona. Bu yer esa buzilgan, vayrona bo’lsa ham, o’z uyimdir” – debdi kabutar, o’ziga o’zi.