Беркинов Б. Б. Институционал иқтисодиёт: Ўқув қўлланма. 3-нашр

 
томонидан ифодаланган)
: 
агар 
трансакция харажатлари катта бўлмаса, у ҳолда иқтисодиёт, ундаги мавжуд 
сиёсий ва бошқа институтлар тўпламидан қатъи назар, оптимал траектория 
бўйича ривожланади. 
Кредитор
– тадбиркорлик фаолияти билан боғлиқ хатарлардан воз кечган 
сармоядор. 
Лоббизм
– давлат ҳокимиятининг қонун чиқарувчи ва ижро этувчи 
органларига мақсадли таъсир этиш йўли билан алоҳида ташкилотлар ва турли 
жамоатчилик гуруҳлари манфаатларини амалга оширишнинг алоҳида тизими ва 
амалиёти. 
Мувозанатларнинг қуйидаги турлари мавжуд: 
Парето бўйича мувозанат
– ўйинчилардан бирининг ҳолатини, иккинчи 
ўйинчининг ҳолатини ёмонлаштирмаган ҳолда, яхшилаб бўлмайдиган вазият. 
Штакельберг бўйича мувозанат
– ҳеч бир ўйинчи ўз ютуғини бир 
томонлама тартибда ошира олмайдиган вазият. Бунда қарор дастлаб биринчи 
ўйинчи томонидан қабул қилинади, сўнгра иккинчи ўйинчига маълум бўлади. 
Нэш бўйича мувозанат
– ўйинчиларнинг ҳеч бири ўз ҳаракатлари 
режасини ўзгартирган ҳолда ўз ютуғини бир томонлама ошира олмайдиган 
вазият. 
Устун стратегияли мувозанат
– бошқа иштирокчининг ҳаракатларидан 
қатъи назар иштирокчига 
максимум фойдалиликни таъминловчи ҳаракатлар 
режаси. 
Мураккаб утилитаризм
– индивид томонидан ўз фойдалилигининг 
самарали фаолият асосида оширилиши. 
Мутассиблик (рутина) 
– (французча “routine” – ўрганилган йўл 
маъносини англатади) одатга кирган усул, бирор-бир фаолият тури учун 
одатдаги иш усули, ўзгаришдан чўчиш, турғунлик. 
Норма
– институционал муҳитда индивидларнинг ўз танловини амалга 
оширишда фойдаланиладиган асосий унсур ҳисобланади. 
Оддий утилитаризм
– индивиднинг самарали фаолияти билан боғлиқ 
бўлмаган ҳолда ўз фойдалилигини оширишга интилиши.