joyda o‘tirib, ilgarigi so‘zlarini aytib tilanardi. Uning haddan tashqari
yolg'onchiligi va tilanchilikdagi o‘ta harisligidan taajjublandim. Ammo
bu ishdan xabardor bo'lganligimni unga bildirmadim... (Xondamir,
Makorim ul-axloq, 99-100-betlar).
Zamon va uning johil hukmdoriaridan norozilik kayfiyatini aks
ettimvchi bunday voqealar «Makorim ul-axloq» asarida yana uchraydi.
Ulardan birida hikoya qilinishicha, Pahlavon Muhammadning
Do'stlaringiz bilan baham: