Alo, ey dilbari manzur, bu ko‘rkingga bo‘Iib mag‘rur,
Ko‘ngullar qilmagMl ranjur, kechar bu xusn davroni.
Bu muddatni g‘animat bil, bu fursatda vafolar qil,
Bu izzat biria bo‘1 ko‘p yil, xaloyiqning sevar joni
(Sayfi Saroyi. 14-bet)
Yor ishvalarini ko'rgan, dunyo va uning nayranglari xususida
tasaw uri tobora boyigan oshiqning o ‘z m a’shuqasiga munosabati
voqealar rivoji davomida ancha dadillashadi. Endilikda oshiqning
ma’shuqasiga murojaatida nasihat o ‘mini ginaxonlik, uni bevafolikda
ayblash egallay boshlaydi. Shoir satrlaridagi norozilik ruhiyasining
qamrov doirasi ham kengayib, ijtimoiy mohiyat kasb eta boshlaydi.
Uning qalamidan chiqqan adabiy parchalaiga ijodkor yashagan zamon
Do'stlaringiz bilan baham: |