tafsilotlarini asarda mufassal bayon etadi. Hikoya so‘ngida Ranosbat
qo‘shinini aldab bepoyon sahroning o‘rtasiga olib borgan Shiroqning:
« Men yengdim, Doro qo‘shinini bir o‘zim yengdim!» (34-bet) -
deya qichqirishi va murodiga yetgani uchun muqaddas otash va suv
xudosiga shukr qilib, allaqanday duolar o‘qishi o‘quvchini befarq
qoldirmaydi. Yozuvchi Shiroqning «quloq bumini kestirish»i sababini
asar so‘ngida quyidagicha izohlaydi:
U Rustakning huzuriga kirganida shunday degan edi:
«Agar mening bola-chaqam va nevaralarimni unutmasang, o‘z shirin
jonimdan kechib, yurt boshiga kelgan baloni daf etardim. Dushmanni
daf qilmoq uchun bir hiyla o‘ylab topdim. Umrim oxirlab qoldi, axir,
Do'stlaringiz bilan baham: |