B u X o r o d a V l a t u n IV e r s it e t I r a h im V o h id o V h u s n id d in es h o n q u lo V

haqidagi  xabar  oshiq  tilidan  keltiriladi.  Tahlil  qilinayotgan  g'azalda

 

ham shunday holat nazarga tashlanadi.

Ma’shuqaning jafokorligi  esa  o'z  izohlariga  ega.  U  ishqday  ulug‘

 

insoniy  tuyg'uga  yengil-elpi  qaramaydi.  O'ziga  munosib  yor  tanlash

 

ilinjida  ruhiy qiynoqlarga  dosh  beradi.  Hijronning  shunday  murakkab

 

azoblarini oshiqning ham boshiga soladi. Ana shu jarayonlar ishq ahlini

 

ikkiga — bardoshli, bosiq hamda qo‘nimsiz, bulhavas oshiqlarga ajratadi.

 

Alisher  Navoiy talqinidagi  aksariyat  oshiqlar o'sha tasnifning  birinchi

 

guruhiga mansubdir. G'azalning keyingi satrlarida ma’shuqasidan shikoyat

 

qilayotgan  oshiqning  ruhiy  holati  o'z  ifodasini  topgan:

Xayli  ushshoqki,  mardud  yetting,