B u X o r o d a V l a t u n IV e r s it e t I r a h im V o h id o V h u s n id d in es h o n q u lo V

tashlanadi:

Lutf bu  nazm  aro  bag'oyatdur,

G 'araz  ammo  yeti  hikoyatdur.

Chunki  qoyil  yeti  musofir  edi 

K i,  alar  sayr  ishiga  mohir  edi.

Bo'ldi  chun  bu  raqam  ishi  tayyor,

Qo'ydum  otini  «Sab’ai  sayyor»  (10,  409).

Buyuk so'z san’atkorining asar xotimasidagi  e’tirofiga  ko'ra,  ushbu 

doston  ko'p  qirrali  ma’no  va  mazmun  bilan  boyitilgan  bo'lib,  undagi 

asosiy  maqsad  у  yetti  hikoyatda  o'z  ifodasini  topgan.  Buning  sababi 

ijodkor  tanlagan  hikoyat  so'zlovchilar  sayr-u  sayohat  ishiga  mohir 

bo'lgan,  dunyo  ko'rgan  musofir-darveshlardir.  Shu  bois  doston  ijod 

etilgach,  shoir  uni  «Sab’ai  sayyor»  -   у  yetti  kezuvchi,  sayr  qiluvchi 

deb  nomlaydi.

Alisher  Navoiy  «Sab’ai  sayyor»ining  yana  bir  o'ziga  xos  muhim