Б ой аёл / т ар ж и м о н : а зи зб е к а ҳ м ад ж ан о в Т

АЁЛЛАР УЧУН АЛОҲИДА ИЗОҲ
Мен компания ишлари билан юриб, кўп аёллар билан уч- 
рашаман ва қуйидагича илтимосларни эшитаман: “Сармоя- 
лаш ҳақида аёлларга гапириб беролмайсизми?” Айнан мана 
шу савол бу китобнинг ёзилишига сабаб бўлди. Китобнинг 
асосий вазифаси - молиявий мустақилликка эришиш унча- 
лар оғир иш эмаслигини аёлларга тушунтириш ва уларда бу 
ишга иштиёқ уйғотиш, ҳаракатларига шижоат қўшишдир. 
Буни ҳаммангиз қилишингиз мумкин. Фақат баъзи нарса- 
ларни ўрганиш учун бир оз вақт ажратиш керак.
Китобни ўқир экансиз, ҳозирги кунда фақат эрларига, қа- 
риндош-уруғларига, иш берувчи ва ҳукуматга қараб қолган 
аёллар унчалик кўп эмас. Бувиларимиз ва оналаримиз бугун- 
ги кунда бизга мисол бўла олишмайди. Менинг фикримча, 
аёл ўзи ва болаларининг келажаги учун сармоялаш билан 
ҳам шуғулланиши керак. Қоидалар ўзгаряпти, молиявий ке- 
лажагингизни ўз қўлингизга олиш вақти келди.
41

---

ТЎРТИНЧИ БОБ
ЙИГИРМА й и л о л д и н ...
Аёлларга кераги - эркаклар, карьера, пул, 
фарзандлар, дўстлар, ҳашамат, қулайлик, му- 
стациллик, озодлик, ҳурмат, севги... бу нарса- 
лар “ўқчида ” бўлмайди.
Филлис Диллер
Ўтган йигирма йилда ҳаётимизда бўлиб ўтган нарсалар 
ҳақида гаплашиб бўлиб, Гавайида биргаликда ўтказган кун- 
ларимизга қайтдик. Хотираларнинг чеки йўқ эди.
Пэт сўради:
- Охирги бор биргаликда қилган тушлигимиз ёдингиз- 
дами?
Бир-икки сония биз жим қолдик: хаёлан ўтмишга шўнғи- 
дик. Биз Гавайига мамлакатнинг турли бурчакларидан кел- 
гандик, ҳаммамизнинг калламизда бир фикр - у ҳам бўлса, 
қумли пляж, илиқ океан, мўътадил тропик иқлим ва охири 
йўқ ўйин-кулги. Мен биринчи марта Гавайига мактабда 
ўқиб юрган пайтларим ота-онам билан келгандим. Ўша бир 
ҳафталик бу жаннатмакон жойда хаёлимга келган нарса “Бу 
ерда бахтли одамлар яшашади, мен ҳам бир кун келиб улар 
қаторида бўламан!” деган фикр эди.
Бир неча дақиқаларга биз мажбуриятсиз кунларимизга 
хаёлан яна қайтдик. Ниҳоят, сукунатни Женис бузди:
- Бу йигирма йил олдин «ТаЬшап Ьагш» кафесида бўлганди.
Лесли кулиб юборди:
- Январ ойи эди. Ажойиб қуёшли кун. Эсимда, Женис 
катта шляпада ва Марта эса кичкинагина алвон рангли нўхот 
гулли майкачада. Эркаклар бўйниларини қайириб олишай, 
деганди ўшанда.
- Биз шундоққина пляж ёнидаги кўчада ўтирардик, - қў- 
шиб қўйди Пэт. - Ажойиб кунлар эди... Х,еч қандай мажбу-
42

---

рият, ҳеч қандай хавотир йўқ эди. Биз унчалик пул ишлаб 
топмасак-да, ажойиб кун кечирардик.
- Қоматларимиз ҳам яхши эди, - эслади Женис.
- Биз биргаликда кўп нарсани бошимиздан ўтказдик, - 
дедим мен. - Марта билан Трейси кела олишмагани чакки 
бўлди-да. Ҳаммамиз тўла йиғилган бўлганимизда бундан 
ҳам яхши бўларди. Пэт, сенга раҳмат, ҳаммамизни топиб, бу 
учрашувни ташкип қилдинг. Биз сендан қарздормиз.