B mengliyev, G. Tojiyeva

 
Mavzu: Til va nutq munosabati 
 
Reja: 
1.Til va nutqning farqlanishi. Lison va nutqni ajratishda F.de Sossyur ta‟limoti. 
2.UMIS tabiatli lison va YAHBO tabiatli nutq hodisasi. 
3.Lisoniy va nutqiy birliklar haqida ma‟lumot.                      
 
Mavzu bo„yicha tayanch tushuncha: 
      Lison  va  nutq  farqlanishi,  F.de  Sossyur  ta‟limoti,tilning  psixofizik  hodisa  ekanligi,  UMIS  (umumiylik,  mohiyat,  imkoniyat, 
sabab) YHVO (yakkalik, hodisa, voqelik, oqibat) lisoniy birlikning shakily va ma‟noviy qiymati, lisoniy birliklar, nutqiy  birliklar, fonema va 
tovush munosabati, leksema va so„z munosabati, morfema va qo„shimcha munosabati, qolip va hosila munosabati. 
         
Tilshunoslik boshqa fanlardan ajratilib, o„zicha alohida mustaqil fan sifatida tanilgan davrlardayoq til va nutqni farqlashga e‟tibor 
berilgan  edi.  Ammo  fan  taraqqiyoti  tarixi  davomida  hamma  jihatdan  ham  til  bilan  nutq  bir-biridan  farqlanavermadi.  Shuning  ucun, 
ko„pincha, nutqqa xos hodisalar til hodisasi sifatida talqin qilinib kelindi. Tilshunosligimizning keyingi taraqqiyotida til va nutqni farqlashga 
jiddiy e‟tibor berilmoqda. 
   Til  va  nutq  hodisalariga  o„zaro  farqlab  yondashishni  dastlab  VIII-IX  asrlarda  arab  tilshunosligida,  keyinchalik  V.Humbold, 
A.Shteyntal,  Boduen  de  Kurtene  ta‟limotlarida  uchratamiz.  Lekin  til  bilan  nutq  hodisalarini  va  ularga  xos  birliklarni  ilmiy  va  amaliy 
farqlash,  shu  tushunchani  batamom  yangi  mazmunda  qo„llash  F.de  Sossyur  va  uning  izdoshlari  yaratgan  ta‟limot  bilan  bog„liqdir. 
Lison(til)  va  nutqning  farqlanishi,tilga  tizim  sifatida  yondashuv  XX  asr  jahon  tilshunosligida  inqilobga    teng  hodisa  sifatida  baholandi. 
Chunki  bu  hodisa  tilshunoslikdagi  mavjud  qarashlarni  tubdan  o„zgartirib  yubordi.  Tilga,  xususan,  o„zbek  tiliga  sistema  sifatida 
yondashuvning  dastlabki  yillarida  lison  o„rnida  til  atamasi  qo„llanilib,  bu  so„z  ko„p  ma`nolilik  tabiatiga  ega  bo„lganligi  sababli,  ayrim 
chalkashliklarni keltirib chiqarardi, chunki insonning nutq so„zlash qobiliyati ham, nutqi ham shu atama bilan yuritilar edi. Atamalarga esa 
bir ma‟nolilik xosdir.