Азимжон қосимов тиббий терминлар изоҳли луғати

Битвк

34


Рус. Вши (вошь).
Битик — халқ табобатида — туғма ёхуд орттирма (қ.) касалликлар, яра-чақалар, жароҳатларнинг тўқималари (эт- лари) туташиб, бекилиб, битиб кетган ўрни.
Битиш — жароҳат деворларида фибринлар қуюлиши, юза- сида қорақўтир ҳосил бўлиши билан деворларининг ўзаро бирикиши ёки жароҳат бўшлиғи (йириғи) секин-аста йи- ринг, грануляцион тўқималар билан тўлиши ва кейин эпи- телий ўсиб чандиқ ҳосил бўлиши билан жароҳат деворлари бирикиб кетиши.
Рус. Заживление.
Битишма — анатомияда — жуфт аъзоларни ёки бошқа тузилмаларни, айниқса, нерв системасини ўзаро бирикти- риб турадиган анатомик тузилма.
Рус. Спайка II (в анатомии).
Битлиқи — танаси, кийим-бошини бит босиб кетган одам.
Рус. Вшивьш.
Битлиқилик — танасини, кийим-бошларини бит бости- риб паразитларга шароит яратиб беришлик.
Рус. Вшивость.
Битхона — оёқ бармоқлари бурчакларида пайдо бўлади- ган кичкина ўйдим чақа.
Бичилиш — тананинг бут ва қўлтиқ оралиқларидаги тери бурмалари (аксарият, чақалоқларда) ҳамда лаб бурчаклари- нинг енгил-елпи яллиғланиши.
Рус. Опрелость.
Бичиш — қ. Ахталаш.
Биқин — гавданинг икки ён томондан — қовурға остидан тосгача бўлган қорин қисми; ўнг биқин ва чап биқин тафовут қилинади.
Рус. Бок.
Бод — 1. Орқа мия нервлари илдизчалари яллиғлани- ши; қаттиқ оғриқ ва илдизчаларга алоқадор сезгининг бузи- лиши билан кечади.