Азимжон қосимов тиббий терминлар изоҳли луғати

Пўкон — халқ табобатида — йўтон ичак; кўричак.
Рус. Толстая кишка.
Пўрсилдоқ — дерматологияда — шишган, қаварган, пу-
фак бўлган, қурушиб турган, қуруқшаб ёрилган тери юзаси-
даги тузилмалар.
Пўрсилдоқ яра — халқ табобатида — ранг-туси
ўзгармаган тери ва шиллиқ пардаларга тошган пуфакчалар
ва уларнинг ёрилган ҳолати.
Ик. номи Пуфакчалар тошмаси (қ.).
Ас. т. Пемфигус.
Рус. Пузмрчатка.
Пўстлоқ I — тиббиётда — организмдаги аъзо, қисм, ту-
зилмаларнинг устини, сиртини қоплаб турадиган, морфо-
логик тузилиши ҳар хил ташқи қавати; қобити; улар — жой-
лашган ўрнига кўра турли хил вазифаларни ўтайди; мас.,
катта мия пўстлоғи (қ.) олий нерв фаолиятида ўта муҳим
аҳамиятга эга; одам анатомиясида: мияча пўстлоғи, соч
пўстлоғи, гавҳар қобиғи, буйрак пўстлоғи ва бошқалар ўз ак-
сини топган.
Ик. номи Қобиқ.
Рус. Кора; корка.
Пўстлоқ II — дерматологияда — қ. Қорақўтир.
Пўстлоқ ости ақлпастлиги — бош миянинг пўстлоқ ости
зарарланганда юзага чиқадиган ва бунда қизиқишлар из-
дан чиқиши, мижтовлик кучайиши ҳамда шахсият ўта сод-
далашиб кетиши кузатиладиган ақлпастлик.
Рус. Подкорковое слабоумие.
Пўстлоқ талвасаси — катта мия палласи пўстлотининг
марказий олд кдйрилма пушталари соҳасида жойлашган ҳара-
кат марказлари таъсирланишидан келиб чиқадиган талваса.