Азимжон қосимов тиббий терминлар изоҳли луғати

Рус. Налёт, отложение.
Караш боғлаш — тил устини, тиш сиртини отиз шиллиқ пардаларини ва бошқа аъзоларни караш қоплаши.
Карлик (син. гаранглик I, карқулоқлик) — то- вушни бутунлай эшитмаслик ёки сал эшитса ҳам нутқни англамаслик.
Рус. Глухота.
Карсиз соқовлик — эшитиш сақлангани ҳолда нутқ шакл- ланиши (тил чиқиши) кечиккан ҳолат.
Рус. Слухонемота.
Кар-соқов (син.: гунг1, гунгалак I,) — илк болалик- дан — қулоти эшитиш лаёқатини йўқотган, шу туфайли нутқи — тили ҳам чиқмаган одам.
Рус. Глухонемой.
Кар-соқовлик (син.: гунглик!, гунгалаклик) — илк болаликдан туғма (қ.) ёки орттирма (қ.) карлик (қ.) ва
шу карлик туфайли нутқ йўқлиги.
Рус. Глухонемота; син. сурдомутизм.


«««.2|уои2.сот ки(иЬхопаз1

Касал

108


Карқулоқ — қ. Кар.
Карқулоқлик — қ. Карлик.
Касал — 1. қ. Касаллик.

2. 
   Организмнинг бирор касаллик туфайли нормал фао- лиятининг издан чиққан, бетоб ҳолати.
   

Рус. Больной.

2. 
   қ. Бемор (1).
   

Касалланганлик I — касалликларнинг аҳоли ва унинг ай- рим гуруҳлари ўртасида қанчалик тарқалганлик даражаси, сони.
Рус. Заболеваемость I.
Касалланганлик II — муайян давр (вақт) оралиғида ўрга- нилаётган контингентнинг 1000, 10000, 100000 аҳолисига тўғри келадиган (аниқланган) касалликнинг умумий сони — статистик кўрсаткичи.